Η UEFA ψάχνει 40.000 διαιτητές

Η UEFA ενθαρρύνει τους νέους: «Γίνε διαιτητής». Οι διεθνείς διαιτητές «φόρεσαν» αυτή τη φράση στις φανέλες τους την 4η ημέρα του ‘Champions League’.

Στόχος είναι η πρόσληψη 40.000 νέων διαιτητών. Οι ομοσπονδίες χρειάζονται και γυναίκες διαιτητές. Ο Eduardo Iturralde González, τώρα σχολιαστής στο Cadena Ser, αναλύει το τοπίο των νέων επαγγελματιών της διαιτησίας. «Είναι ένα σκληρό επάγγελμα», αλλά, σύμφωνα με τον ίδιο, αξίζει τον κόπο.

«Με την αύξηση του αριθμού των αγώνων χρειαζόμαστε περίπου 277.000 διαιτητές στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, αλλά μας λείπουν σχεδόν 40.000 για να έχουμε αρκετούς για τη λειτουργία του παιχνιδιού σε επίπεδο βάσης», δήλωσε ο Roberto Rosetti, επικεφαλής διαιτησίας της UEFA.

Σύμφωνα με την Επιτροπή Διαιτητών της UEFA, αρκετές ομοσπονδίες-μέλη αντιμετωπίζουν προκλήσεις όσον αφορά τη στρατολόγηση ή τη διατήρηση νεαρών διαιτητών προτού φτάσουν σε ανώτερα επίπεδα, κάτι που θα μπορούσε να αποτελέσει μεγάλη απειλή για το ποδόσφαιρο και να μειώσει τον αριθμό των διαιτητών υψηλού επιπέδου.

«Περίπου πενήντα ή εξήντα διαιτητές εγγράφονται στα μαθήματα και μετά από δύο χρόνια απομένουν μόνο πέντε. Δεν το αντέχουν. Είναι κάθε Σαββατοκύριακο με λεκτική βία εναντίον τους -όταν δεν είναι σωματική. Όταν είσαι νέος σκέφτεσαι να τα παρατήσεις», λέει ο Eduardo Iturralde González, πρώην Ισπανός διαιτητής.

Η UEFA εξέτασε την ανάγκη πρόσληψης νέων διαιτητών, αν και αυτό δεν σημαίνει ότι η Ισπανία, η Γαλλία ή η Ιταλία χρειάζονται επειγόντως διαιτητές. Αυτή η έλλειψη διαιτητών αντιμετωπίζεται κυρίως από μικρές ομοσπονδίες και, όπως έχει μάθει το EFE, η UEFA ξεκινά την εκστρατεία «Γίνε διαιτητής» με αυτόν τον στόχο.

«Μπήκα στον κόσμο της διαιτησίας μέσω της οικογένειας. Πολλοί διαιτητές μπαίνουν μέσω των γονιών, των αδερφών τους και άλλων. Δεν πρόκειται να κοροϊδέψουμε τους εαυτούς μας, κανείς δεν θέλει να είναι διαιτητής, όλοι θέλουν να παίξουν ποδόσφαιρο. Δεν είναι κατ’ επάγγελμα. Ήμουν τυχερός που είχα διαιτητές στην οικογένεια και με βοήθησαν ενώ έγινε και το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1982 στην Ισπανία και μου άλλαξε την ψυχολογία», λέει ο Iturralde González.

Ένα περίπλοκο επάγγελμα για διαχείριση: «Το πρόβλημα είναι η λεκτική βία κατά του διαιτητή. Υπάρχει κάποιος που είναι ήδη επαγγελματίας και υποφέρει, φανταστείτε κάποιον που μόλις ξεκινάει, κάποιος που δεν ξέρει ακόμα πώς να διαχειριστεί ένα παιχνίδι και που μαθαίνει», λέει.

«Η συμβουλή που θα τους έδινα είναι να είναι υπομονετικοί, ότι θα βρουν πολλούς σπουδαίους ανθρώπους στον κόσμο του ποδοσφαίρου και ότι οι… κάφροι είναι το λιγότερο σημαντικό πράγμα», εξομολογείται ο πρώην διαιτητής.

Παρά το γεγονός ότι είναι μια καλά αμειβόμενη δουλειά, «πρέπει να περάσεις από τη… βασική εκπαίδευση». Ο Ισπανός πρώην ελίτ διαιτητής εννοεί τα δύσκολα τοπικά πρωταθλήματα όπου όλα είναι πολύ… άγρια και «αν σου φέρονται όπως κάνουν εκεί, δεν σκέφτεσαι πόσα κερδίζεις, σκέφτεσαι αν αξίζει τα Σαββατοκύριακα να ανέχεσαι και να αντέχεις όλα αυτά. Νομίζω ότι θα πρέπει να προσέξουμε λίγο περισσότερο τη διαιτησία και ειδικά στο ποδόσφαιρο βάσης», κατέληξε ο González.