Παναγιώτης Κανακαράκης: Αποκαλύπτει τα μυστικά των πολεμικών τεχνών
Ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα που μου χαρίζει η ενασχόληση μου με την αρθογραφία, είναι πως δια μέσου αυτής κατάφερα να γνωρίσω αρκετές εξέχουσες προσωπικότητες και σπουδαίους ανθρώπους, ο κάθε ένας από αυτούς στο δικό του μοναδικό τομέα.
Ένας από αυτούς είναι και ο δάσκαλος πολεμικών τεχνών κ. Παναγιώτης Κανακαράκης.
Από τους παλιούς θα έλεγε κανείς, μιας και ξεκίνησε καράτε το 1979 στον Πειραιά δίπλα στον Γιάννη Χαριτίδη αποκτώντας την μαύρη ζώνη το 1982. Έπειτα από πέντε χρόνια (1987), άνοιξε την σχολή του στο Ρέθυμνο και από τότε και ως σήμερα ασχολείται με αυτό. Ιδρυτικό μέλος της ομοσπονδίας Ζίου – Ζίτσου, μέλος της εξεταστικής και της τεχνικής επιτροπής, πρόεδρος για την Περιφέρεια Κρήτης και μέλος της εθνικής ομάδας δεκάδες φορές, με τους αθλητές-τριες του έχουν φέρει μετάλλια σε πανευρωπαϊκούς και παγκόσμιους αγώνες (7 φορές με το Ζίου-Ζίτσου).
Επίσης μέλος της ομοσπονδίας Παγκρατίου από το 2000, τέσσερα χρόνια σαν διαιτητής (ελλανοδίκης) και από το 2004 ως το 2016 μέλος του ΔΣ και πρόεδρος της τεχνικής επιτροπής!
Συμβασιούχος καθηγητής στη Σχολή Αστυφυλάκων Ρεθύμνου για το μάθημα αυτοάμυνα- αυτοπροστασία περισσότερο από 15 χρόνια, με μαύρη ζώνη 7 Dan στο Ζιου-Ζίτσου και μαύρη ζώνη 7 Dan στο Okinawa seidokan karate και παγκρατιαστής 8ου βαθμού!
Μετά από αυτά τα «λίγα» εισαγωγικά, ας περάσουμε στα πολλά, βάζοντας το δάσκαλο στη διαδικασία μιας μικρής ανάκρισης!
- Δάσκαλε θεωρήστε από τους παλιούς στον χώρο, μιας και η πρώτη σας επαφή με τις πολεμικές τέχνες, πηγαίνει τέσσερις δεκαετίες πίσω! Πείτε μας τι σας έκανε να ξεκινήσετε μία πολεμική τέχνη κι όχι οποιοδήποτε άλλο άθλημα;
- Θα έλεγα ότι έγινε τυχαία. Κάποιος φίλος μου πήγε και ήταν η ιδέα και για εμένα, γενικά θα έλεγα ότι πριν το καράτε δεν ήμουν και πολύ του αθλητισμού.
- Απ’ όσο γνωρίζω στο Ρέθυμνο πήγατε αρκετά χρόνια μετά το ξεκίνημά σας στο Okinawa Karate. Γιατί στο Ρέθυμνο, πέρα από τους προφανείς λόγους της ομορφιάς του τόπου αυτού;
- Έγινε και αυτό εντελώς στην πλάκα σκέφτηκα ότι μια σχολή καράτε τότε θα ήταν καλή ιδέα και το Ρέθυμνο που τότε δεν είχε κανέναν χώρο μαχητικών τεχνών ήταν μια σκέψη όταν ήρθα και είδα το Ρέθυμνο δεν έφυγα ξανά.
- Ως τώρα έχετε κάνει μία μεγάλη πορεία και ιδιαίτερα στη διοργάνωση αθλητικών αγώνων στο Ρέθυμνο. Πως έχει αγκαλιάσει η Κρήτη γενικότερα τις προσπάθειές σας;
- Είμαι πολύ ευχαριστημένος γενικά από την πορεία μου στον χώρο πάντα είχα συνέπεια σε ότι έκανα και αυτό μου το ανταπέδωσε και η κοινωνία του Ρεθύμνου. Έχω τη σχολή 34 χρόνια και πολλοί από τους μαθητές μου έχουν σχολές με μεγάλη επιτυχία, ωστόσο λόγω φύσης πάντα ήμουν ενεργό μέλος σε ότι έκανα, ιδρυτικό μέλος και πρωτεργάτης στη δημιουργία του Ζίου – Ζίτσου στην Ελλάδα. Αυτό με έφερε στην τεχνική επιτροπή καθώς στην εξεταστική επιτροπή της ομοσπονδίας και υπεύθυνο για την Περιφέρεια Κρήτης. Εκτός λοιπόν από τους προσωπικούς μου μαθητές, που ποτέ δεν έκλεισα το δρόμο σε κανένα αλλά τους στήριξα ουσιαστικά για να σταθούν στον χώρο, πλησίασα και με πλησίασαν δάσκαλοι από άλλα αθλήματα μαχητικών τεχνών και με τη βοήθεια μου τώρα είναι σημαντικά στελέχη στην ομοσπονδία. Αυτή τη στιγμή, μπορώ να πω ότι είμαστε στην καλύτερη στιγμή και το Παγκρήτιο μας μαζεύει 30 σωματεία και 1300 συμμετοχές για το Ζίου – Ζίτσου και περίπου το ίδιο συμβαίνει και στο Παγκράτιο που επίσης είμαι πρόεδρος της τεχνικής επιτροπής Κρήτης ενώ για πολλά χρόνια ήμουν στο ΔΣ της ομοσπονδίας και πρόεδρος της τεχνικής επιτροπής της ομοσπονδίας .
- Διδάσκετε πέρα από Karate, Ju-Jitsu και Παγκράτιο. Το πρώτο σκέλος της ερώτησης είναι κατά πόσο ο κόσμος αρέσκεται στην ασχολία αυτών των μορφών μάχης και το δεύτερο στο ποια η γνώμη σας σε σχέση με τις παραπάνω τέχνες, οι νέες, εύπεπτες και πολλές φορές γρήγορες μορφές αυτοάμυνας, που έχουν γίνει μόδα και διδάσκονται κατά κόρον τα τελευταία χρόνια;
- Εγώ τα τελευταία χρόνια κατά βάση ασχολούμαι με το Ζίου – Ζίτσου και το Παγκράτιο με τη λογική ότι σε αυτών των ομοσπονδιών τα πρωταθλήματα συμμετέχω και θεωρώ ότι είναι ολοκληρωμένες μαχητικές τέχνες με ξεκάθαρη δομή που ο καθένας μπορεί να ασχοληθεί στον βαθμό που του επιτρέπει η ψυχοσύνθεση του. Μπορεί δηλαδή να ενδιαφέρεται μόνο για αυτοάμυνα ή κυρίως για την άσκηση ή αν έχει τις δυνατότητες και με τον πρωταθλητισμό. Το ότι και τα δυο αυτά αθλήματα έχουν κερδίσει το ενδιαφέρον και την εκτίμηση του κοινού φαίνεται ξεκάθαρα από το ότι όλοι οι σύλλογοι (και όχι μόνο ο σύλλογος που εγώ είμαι προπονητής) που καλλιεργούν Παγκράτιο και Ζίου – Ζίτσου έχουν αρκετό κόσμο, συν του ότι 1300 άτομα στο Παγκρήτιο μαζεύονται μόνο αν πραγματικά έχεις κερδίσει το κοινό. Τώρα σχετικά με τις εύπεπτες και τις μοδάτες που λέτε, δεν έχω εικόνα αλλά ξεκάθαρα πιστεύω ότι μια τέχνη πρέπει να έχει ξεκάθαρη δομή και διάρκεια, η μόδα δεν είναι μετρίσιμος παράγοντας.
- Ποιες είναι οι καλύτερες στιγμές που σας χάρισε ο χώρος των πολεμικών τεχνών ως τώρα και αναφέρετε μας συνάμα και αν υπήρξαν και κακές στιγμές, που ίσως σας έκαναν να πείτε: «τα παρατάω»! Τι θα αλλάζατε αν μπορούσατε από το παρελθόν σας;
- Όλες μου οι στιγμές στον χώρο ως τώρα ήταν μόνο καλές, κάποιες με λίγη ευχαρίστηση παραπάνω όπως όταν ένας αθλητής-τρια φέρνει μια θέση σε παγκόσμιο ή πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα και αυτό σημαίνει ότι κερδίζει την εισαγωγή του σε όποιο πανεπιστήμιο θέλει με απλή εγγραφή και έχω 7 τέτοιες θέσεις με αθλητές-τριες μου. Κακές στιγμές δεν είχα και ούτε υπήρξε στιγμή που μου πέρασε από το μυαλό να τα παρατήσω. Από το παρελθόν μου δεν θα άλλαζα απολύτως τίποτα όλα ήταν καλά όπως ήταν.
- Αντικειμενικά, ο χώρος του αθλητισμού γενικότερα έχει πληγεί από την πανδημία του κορονοιού, ίσως περισσότερο και από τους ασθενείς αυτού. Πως «βλέπετε» την επόμενη μέρα στα μαχητικά αθλήματα;
- Αισιόδοξα βλέπω το αύριο, αν θέλουμε να είμαστε αντικειμενικοί αυτή η κατάσταση δεν άφησε κανένα κλάδο αλάβωτο άρα όλοι είμαστε σε δύσκολη φάση, πιστεύω και ελπίζω ότι έχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν θα υπάρχουν δυσκολίες.
- Αυτοάμυνα-αυτοπροστασία! Θα ήθελα μια μικρή ανάλυση σε αυτές τις δύο έννοιες και ποιες οι προπονητικές ίσως αρχές τους;
- Καταρχάς, θα αντέστρεφα τη σειρά και θα το έκανα αυτοπροστασία-αυτοάμυνα . Πρώτα, πρέπει να μάθεις να αυτοπροστατεύεσαι, δηλαδή να αντιλαμβάνεσαι, να παρατηρείς, να μην εκτίθεσαι. Αυτοπροστασία είναι μια κοπέλα να διαλέξει τον πιο ασφαλή δρόμο για το σπίτι, να μιλήσει γρήγορα σε κάποιον δικό της αν κάτι την ανησυχεί, για ένα παιδί να μην έχει μυστικά από τους γονείς του, να ξέρει ότι όταν κάποιος του λέει αυτό μην το πεις στους δικούς σου είναι ο λόγος να το πει, και όταν δεν καλύψουμε τα πάντα με την αυτοπροστασία τότε πάμε στην αυτοάμυνα η οποία πρέπει να έχει σωστή εκτίμηση της κατάστασης και διαφέρει αν είσαι άνδρας, γυναίκα ,παιδί.
- Θα θέλατε να μας αναφέρετε μερικούς αθλητές που σας επηρέασαν και την ίδια στιγμή δασκάλους που επίσης αγαπήσατε και τους είχατε ως πρότυπα;
- Αθλητές αρκετούς κάθε ένας με τα χαρακτηριστικά του και από εμένα έχουν περάσει πολλοί και καλοί. Όσον αφορά τους δασκάλους υπάρχουν αρκετοί συνάδελφοι που είναι παράδειγμα για εμένα η στάση ζωής τους. Επίσης να πω οτι πέρασαν πολλά χρόνια που ήμουν στον χώρο για να συνειδητοποιήσω ότι ήταν εξαιρετική τύχη για εμένα που είχα δάσκαλο το Γιάννη Χαριτίδη. Στάθηκα πολύ τυχερός!!!!!
- Πως βλέπετε το επίπεδο των αθλητών του σήμερα σε σχέση με το χθες, αλλά και την ίδια στιγμή και ποια η γενική αποδοχή των πολεμικών τεχνών στο ευρύ κοινό του Ρεθύμνου;
- Το επίπεδο τον αθλητών σήμερα είναι το ίδιο με τα αυτοκίνητα, όλοι λένε πόσο καλά και ανθεκτικά ήταν τα παλιά αυτοκίνητα αλλά όλοι ξέρουν ότι τα καινούρια είναι καλύτερα. Η αποδοχή στο Ρέθυμνο είναι πέρα των προσδοκιών. Νοιώθω την ανάγκη να ευχαριστήσω θερμά τον κόσμο του Ρεθύμνου για αυτό!!!
- Ποια είναι τα σχέδια σας για το εγγύς μέλλον;!
- Να συνεχίσω .. (σ.σ. !!!)
- Τι θα λέγατε σε έναν γονιό που θα ήθελε να ασχοληθεί το παιδί του με μία πολεμική τέχνη; Τι να προσέξει, τι να αποφύγει και ποια τα «σημάδια» που μπορεί να δει, ώστε να αναγνωρίσει μία ακατάλληλη ίσως σχολή ή έναν εκπαιδευτή;
- Οι μαχητικές τέχνες μπορούν να προσφέρουν πολλά αν υποστηρίζονται από ένα καλό δάσκαλο. Ο γονιός πρέπει να δει ότι στον χώρο που αφήνει το παιδί του , ότι πιο σημαντικό έχει δηλαδή, δεν υπάρχει επιθετικότητα , η ΥΓΙΕΙΣ πειθαρχία είναι το χαρακτηριστικό μας όχι η επιθετικότητα. Να υπάρχει ξεκάθαρο πρόγραμμα προπόνησης και ύλης.
- Μαύρη ζώνη. Το τέλος, ή η αρχή;
- Εξαρτάται από τις αντοχές και τη θέση που ο κάθε ένας τοποθετεί τον πήχη για τον εαυτό του..
- Αν θα μπορούσατε ν’ αλλάξετε κάτι από τις συνθήκες που επικρατούν στον χώρο των πολεμικών τεχνών, τι θα ήταν αυτό;
- Οι χώροι των πολεμικών τεχνών δεν διαφέρουν από όλες τις υπόλοιπες δράσεις, άλλοι είναι πολύ καλοί άλλοι μέτριοι και άλλοι κακοί, ανάλογα με τον κριτή. Το σίγουρο είναι ότι ο κάθε δάσκαλος έχει το ακροατήριο του, αυτό που ταιριάζει στη δική του νοοτροπία. Θα ήταν εγωιστικό από εμένα να θέλω να φέρω όλο τον χώρο στα δικά μου πρότυπα..
- Δάσκαλε ήταν τιμή μας που μιλήσατε στο Newshub.gr. «Κλείστε» αυτή τη συνέντευξη όπως επιθυμείτε!
- Σας ευχαριστώ θερμά για την τιμή που μου κάνετε να με φιλοξενήσετε στο Newshub.gr. Θέλω επίσης να πω ότι ο χώρος των μαχητικών αθλημάτων έχει να δώσει πάρα πολλά αρκεί δάσκαλοι και γονείς να αναζητούμε την ουσία και όχι το γρήγορο αποτέλεσμα.
-
27 Μαρτιου 2024, 13:10Κρήτη: Τέσσερα ξενοδοχεία βγαίνουν στο σφυρί τον Απρίλιο σε Ρέθυμνο, Πλακιά και Χερσόνησο
-
27 Μαρτιου 2024, 07:59Λασίθι: Κινητοποίηση της Πυροσβεστικής για φωτιά στη Σητεία- Σε ύφεση το πύρινο μέτωπο
-
27 Μαρτιου 2024, 09:40Βολές στο κέντρο... της Τετάρτης!
-
27 Μαρτιου 2024, 21:07«Έφυγε» από τη ζωή ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης
-
27 Μαρτιου 2024, 10:56Τουριστική εκπαίδευση: Τι απάντησε το Υπουργείο στα αιτήματα των ξενοδοχοϋπαλλήλων της Κρήτης
-
27 Μαρτιου 2024, 12:10Επιτυχημένη η Ημέρα Καριέρας της Σ.Α.Ε.Κ Τουρισμού Κρήτης (ΦΩΤΟ)