Παρέμβαση Παρασύρη – Χρηστίδη για τις συντάξεις χηρείας

Με νέα κοινοβουλευτική παρέμβαση, ο Φραγκίσκος Παρασύρης, Βουλευτής Ηρακλείου του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής, μαζί με τον Παύλο Χρηστίδη Βουλευτή Β3 Νοτίου Τομέα Αθήνας και Υπεύθυνο του Κοινοβουλευτικού Τομέα Εργασίας, ζητούν την ανάληψη νομοθετικής πρωτοβουλίας, προκειμένου να εξαιρεθούν από τη μείωση κατά 50% της σύνταξης χηρείας οι περιπτώσεις εργαζόμενων χηρών που έχουν ανήλικα ή σπουδάζοντα τέκνα, ιδιαίτερα όταν αυτά συνεχίζουν σπουδές σε μεταπτυχιακό επίπεδο. Επιπρόσθετα, οι Βουλευτές ζητούν την κατάργηση ή αναπροσαρμογή της συγκεκριμένης διάταξης, ώστε να μην τιμωρείται η εργασία των χηρών και να αποκατασταθεί  η δικαιοσύνη και η ισότητα απέναντι στις οικογένειες που βιώνουν απώλεια και κοινωνική ευαλωτότητα.

Απευθυνόμενοι στην Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης επισημαίνουν ότι «σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 12 του Ν. 4387/2016 και του άρθρου 19 του Ν. 4611/2019, όπως ισχύει, προβλέπεται ότι τρία έτη μετά τον θάνατο του ασφαλισμένου ή συνταξιούχου συζύγου, η σύνταξη χηρείας μειώνεται κατά 50%, εφόσον ο επιζών σύζυγος εργάζεται ή αυτοαπασχολείται. Η ρύθμιση αυτή έχει προκαλέσει έντονη ανησυχία και αντιδράσεις, καθώς δημιουργεί σοβαρές οικονομικές επιπτώσεις για χήρες που εργάζονται αναγκαστικά για να εξασφαλίσουν την επιβίωση των οικογενειών τους, συχνά με ανήλικα ή σπουδάζοντα τέκνα. Η εργασία δεν αποτελεί επιλογή, αλλά αναγκαιότητα για την κάλυψη βασικών αναγκών διαβίωσης, στέγασης και εκπαίδευσης».

Οι Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ τονίζουν, επίσης, ότι πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι η σύνταξη χηρείας αποτελεί δικαίωμα που απορρέει από τις ασφαλιστικές εισφορές του θανόντος και συνιστά μορφή κοινωνικής προστασίας. Ωστόσο, η παραπάνω πρόβλεψη φαίνεται να τιμωρεί την εργασία και δημιουργεί άνιση μεταχείριση μεταξύ κατηγοριών συνταξιούχων. Ιδιαίτερα σοβαρές είναι οι συνέπειες όταν υπάρχουν εξαρτώμενα τέκνα που φοιτούν σε ανώτατα ή μεταπτυχιακά εκπαιδευτικά ιδρύματα, καθώς η περικοπή της σύνταξης επιβαρύνει υπέρμετρα τις οικογένειες, οδηγώντας ακόμα και σε διακοπή σπουδών. Επιπλέον, σύμφωνα και με πρόσφατα στοιχεία το ποσοστό ηλικίας των γυναικών 30-54 ετών που εργάζονται και ταυτόχρονα έχουν την κύρια ευθύνη φροντίδας παιδιών ή εξαρτώμενων μελών ανέρχεται σε 42,8% ενώ το 65% των εργαζομένων γυναικών με παιδιά δηλώνουν ότι ο μισθός τους δεν επαρκεί για να καλύψουν βασικά έξοδα διαβίωσης και εκπαίδευσης των παιδιών τους.