Ουκρανία: Το παιχνίδι με τη φωτιά που έκρυβε η επίθεση στη Μαύρη Θάλασσα κατά του Ivan Khurs

Στις 24 Μαΐου ένα μη επανδρωμένο σκάφος του πολεμικού ναυτικού της Ουκρανίας, γεμάτο με ισχυρά εκρηκτικά, κατευθύνθηκε προς το ρωσικό πλοίο πληροφοριών Ivan Khurs, το οποίο προστάτευε τους αγωγούς TurkStream και BlueStream που μεταφέρουν αέριο από τη Ρωσία στην Τουρκία.

Οι Ρώσοι άνοιξαν πυρ κατά του drone και αυτό εξερράγη με δραματικό τρόπο. Υπήρχαν άλλα δύο μη επανδρωμένα ταχύπλοα, σύμφωνα με τους Ρώσους, τα οποία, όπως ισχυρίζονται, καταστράφηκαν από το πολεμικό πλοίο τους (φωτογραφία, επάνω).

Φιλοουκρανικές πηγές αναφέρουν ότι το Ivan Khurs υπέστη ζημιές και επιστρέφει στο λιμάνι. Κυκλοφόρησε βίντεο το οποίο φέρεται να έχει καταγραφεί από το ένα εκ των drones, το οποίο χτυπά το πλοίο, αλλά δεν έχει επιβεβαιωθεί και μπορεί να είναι ψεύτικο.

Αυτό το βίντεο θα μπορούσε να προέλθει μόνο από τους χειριστές των ουκρανικών μη επανδρωμένων σκαφών, ωστόσο δεν δόθηκε στη δημοσιότητα από γνωστή πηγή.

Η υπόθεση είναι ότι αυτή η επίθεση είχε σκοπό ν’ αφαιρέσει το ρωσικό προστατευτικό κάλυμμα του Turkstream, ώστε η Ουκρανία να μπορεί ν’ ανατινάξει ανεμπόδιστα τον αγωγό, γράφει σε ανάλυσή του ο Stephen Bryen, ανώτερος συνεργάτης στο Κέντρο για την Πολιτική Ασφάλειας και στο Ινστιτούτο Yorktown.

Υπάρχουν πολλά ανησυχητικά γεγονότα σχετικά με αυτή την επιχείρηση. Το πρώτο είναι ότι οι Ουκρανοί ετοιμάζονταν να επιτεθούν στον αγωγό Turkstream και χρειάστηκε να εξουδετερώσουν το ρωσικό πλοίο που συνέδραμε στη φύλαξή του.

Ο Turkstream μεταφέρει φυσικό αέριο με ετήσια χωρητικότητα 31,5 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων και αποτελείται από δύο υπεράκτιες γραμμές 930 χιλιομέτρων και δύο χωριστές χερσαίες γραμμές που έχουν μήκος 142 και 70 χιλιόμετρα, αντίστοιχα.

Ενας από τους πελάτες του ρωσικού φυσικού αερίου απ’ αυτόν τον αγωγό είναι η Ουγγαρία. Θα της προκαλούσε σημαντικό πλήγμα εάν ο Turkstream καταστρεφόταν και αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε κυβερνητική αναταραχή στη χώρα αυτή. Η Ουγγαρία, υπό τον Βίκτορ Ορμπαν, θεωρείται από την Ουάσιγκτον ως φιλορωσική.

Αν πιστεύετε ότι η υπόθεση μοιάζει λίγο με την περίπτωση του αγωγού Nordstream, δεν κάνετε λάθος. Η διαφορά είναι ότι αυτή τη φορά ο στόχος ήταν μια πολιτική επίθεση στην Τουρκία και την Ουγγαρία – όχι για να τους πουλήσουν οι ΗΠΑ το LNG, όπως συνέβη με τη Γερμανία.

Στο κάδρο Τουρκία και Ουγγαρία

Το Ivan Khurs είναι εξοπλισμένο με εξειδικευμένους αισθητήρες και όργανα επικοινωνίας. Εάν εντοπίσει απειλή για τον αγωγό, θα καλέσει για ρωσικές αεροπορικές επιδρομές εναντίον του εισβολέα.

Οι Ουκρανοί πραγματοποίησαν αυτή την επιχείρηση στον Βόσπορο, περίπου 80 μίλια από την τουρκική ενδοχώρα.

Είναι λογικό να πούμε ότι δεν στρεφόταν μόνο εναντίον της Ρωσίας, αλλά ήταν το πρώτο μέρος μιας επίθεσης σ’ έναν σύμμαχο του ΝΑΤΟ, την Τουρκία, καθώς και άλλους καταναλωτές φυσικού αερίου, ιδιαίτερα την Ουγγαρία – επίσης σύμμαχο του ΝΑΤΟ.

Η μεγάλη απόσταση από την Ουκρανία υποδηλώνει ότι το Κίεβο θα χρειαζόταν πληροφορίες σε πραγματικό χρόνο για να εντοπίσει το ρωσικό πλοίο και να το στοχεύσει.

Υπήρχε αμερικανικό αεροσκάφος

Εδώ υπεισέρχεται το ανησυχητικό μέρος: Σύμφωνα με πληροφορίες, υπήρχε ένα αμερικανικό αεροσκάφος παρακολούθησης RQ-4 με τηλεχειρισμό κοντά σ’ αυτό το περιστατικό.

Το RQ-4 θα μπορούσε να έχει παράσχει δεδομένα στόχευσης σε πραγματικό χρόνο και επίσης θα μπορούσε να τα είχε μεταδώσει και στο ουκρανικό μη επανδρωμένο σκάφος.

Αν και δεν υπάρχουν αδιάσειστα στοιχεία ότι το RQ-4 έπαιξε κάποιο ρόλο, πώς αλλιώς θα μπορούσε η Ουκρανία να φέρει σε πέρας αυτήν την επιχείρηση;

Η Ουκρανία δεν διαθέτει δυνατότητες επιτήρησης μακράς εμβέλειας και εξαρτάται από τα στοιχεία των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών γι’ αυτές.

Επιπλέον, είναι γνωστό ότι οι ΗΠΑ ή/και σύμμαχοί τους παρέχουν συστηματικά πληροφορίες στόχευσης στους Ουκρανούς.

Δύο συν δύο αθροίζονται σε τέσσερα, εκτός αν υπάρχει άλλη εξήγηση. Οι Ρώσοι δεν αποφεύγουν την κατάρριψη των αμερικανικών drones, αλλά το έχουν κάνει πάνω από τη Μαύρη Θάλασσα μόνο όπου τα αμερικανικά drones έχουν απειλήσει την ασφάλεια της Κριμαίας ή άλλων κρίσιμων περιοχών στις οποίες υπάρχουν ρωσικές δυνάμεις.

Εάν το RQ-4 έπαιξε πράγματι κάποιο ρόλο στην προετοιμασία αυτής της επίθεσης στον αγωγό, οι Ρώσοι μπορεί κάλλιστα ν’ αλλάξουν στάση και ν’ αρχίσουν ν’ απειλούν την ασφάλεια της Μαύρης Θάλασσας και του Βοσπόρου, ή και παραπέρα.

Ακριβώς όπως η επιχείρηση Nordstream ανέλαβε ένα τεράστιο ρίσκο, τώρα έχουμε ένα ακόμη που μπορεί να είναι πολύ πιο σοβαρό.

Ενώ οι Γερμανοί απειλήθηκαν και υποτάχθηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες, κλείνοντας το στόμα τους για το ποιος ανατίναξε τον Nordstream, οι Τούρκοι είναι διαφορετικοί.

Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο τούρκος πρόεδρος (τώρα αντιμετωπίζει δεύτερο γύρο εκλογών), μπορεί να παίξει σκληρά και δυνατά. Τέτοιες προκλήσεις είναι ριψοκίνδυνες και επικίνδυνες.