Τα buggies "πρωταγωνιστές" στον πόλεμο της Ουκρανίας

Σε αυτόν τον τραγικό πόλεμο του Δαυίδ εναντίον του Γολιάθ, ο ουκρανικός στρατός έχει καταφέρει να μετατρέψει σε αξιοποιήσιμο πολεμικό υλικό, ορισμένα από τα πιο απίθανα οχήματα που υπήρχαν στη διάθεση των πολιτών της χώρας. Στο πλαίσιο αυτό, τα χωμάτινα buggies, τα οποία είναι ανθεκτικά, αλλά κυρίως ευέλικτα και αξιόπιστα παρουσιάζονται μέχρι τώρα ως τα πιο αποτελεσματικά απέναντι στα βαρέως τεθωρακισμένα και σχεδόν ανίκητα με άλλο τρόπο, οχήματα του ρωσικού στρατού. 

Τα buggies τα οποία στην ουκρανική επαρχία διέπρεπαν μέχρι πριν από 2-3 μήνες ως αγροτικά εργαλεία, έχουν μετατραπεί πλέον σε αντίστοιχα, πολεμικά. Στην πιο συνηθισμένη του διάταξη φέρουν πάνω τους το πυραυλικό σύστημα που κατασκευάζουν οι ίδιοι οι Ουκρανοί, το Stugna-P, το οποίο είναι ικανό να βάλει εναντίον ακόμη και αρμάτων μάχης αλλά και άλλων θωρακισμένων στόχων που εντοπίζουν οι Ουκρανοί στις μάχες τους με τους Ρώσους. 

Τα περισσότερα από αυτά τα buggies είναι αγνώστου προελεύσεως. Για να είμαστε πιο ακριβείς, είναι αδιευκρίνιστης προέλευσης γιατί το πιθανότερο είναι πως μιλάμε για διαφορετικά μοντέλα της Polaris που εξειδικεύεται εδώ και δεκαετίες στα συγκεκριμένα είδη οχημάτων και τα τελευταία χρόνια γνωρίζει μια άνθηση, με όλο και πιο διευρυνόμενη γκάμα. Στην Ουκρανία μοιάζει σχεδόν βέβαιο πως διαθέσιμα είναι εκείνα με τους μικρότερους κινητήρες, όπως τα βασικά Ranger με απόδοση 32 ίππων, ωστόσο έχουν εμφανιστεί σε αυτό το διάστημα που οι εχθροπραξίες είναι ανελέητες και καθημερινές και άλλα οχήματα όπως τα Tomcar που είναι μεγαλύτερα και πιο heavy duty οχήματα με επίκεντρο την στρατιωτική ή παραστρατιωτική χρήση, ιδίως στην Αμερική. 

Επιπλέον ποικίλει και ο οπλισμός των buggies καθώς εκτός από τα Skif, όπως αποκαλούνται από τους Ουκρανούς τα Stugna-P, συχνά τα οχήματα κουβαλούν πάνω τους τα Corsar, αντίστοιχα Ουκρανικής κατασκευής αντιαρματικά ή τα 9M111 Fagot. Τα συγκεκριμένα όπλα έχουν τη δυνατότητα εκτός από άρματα να πλήττουν και ελικόπτερα ή άλλα αεροσκάφη που πετούν σε χαμηλό ύψος. Χρειάζονται προσωπικό δύο ή τεσσάρων στρατιωτών και ο χειρισμός τους γίνεται και από απόσταση έως 50 μ. μέσω τηλεκατεύθυνσης που οι στρατιώτες ελέγχουν από μια οθόνη. Όλα τα παραπάνω είτε εποχούμενα, δηλαδή πάνω στα buggies, είτε στατικά, δηλαδή από τρίποδο.

topgear.gr