Καβαφικοί Φόνοι

Μία από τις σημαντικότερες μορφές επιρροής στον Ελληνικό αλλά και παγκόσμιο χώρο της ποίησης και των γραμμάτων, είναι ο γνωστός σε όλους Κωνσταντίνος Καβάφης.

Τι θα λέγατε αν κάποιος όμως, διέπραττε φόνους ώστε να σπιλώσει το όνομά του και κάποιοι άλλοι την ίδια στιγμή,  θα έδιναν την ζωή τους για την τιμή, τη φήμη και την φιλοσοφία που ονομάζεται Καβάφης;

Ενδιαφέρον σίγουρα θα πουν ορισμένοι, όμως μην ανησυχείτε, μιας και ευτυχώς όλο αυτό διαδραματίζεται ευτυχώς μόνο στις 516 σελίδες του βιβλίου με τίτλο «Καβαφικοί Φόνοι», το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ και είναι ένα από τα πολλά μυθιστορήματα του έμπειρου και πολυγραφότατου συγγραφέα κ. Θοδωρή Παπαθεοδώρου.

Η ιστορία ξετυλίγεται στην Αθήνα, όπου ο πρωταγωνιστής  κυνικός ντετέκτιβ Νίκος Μάντης, βρίσκεται αντιμέτωπος με δύο σημαντικές προκλήσεις: τον ποιητικά σκηνοθετημένο φόνο μιας εκκεντρικής υπερήλικης, λάτριδος του Κωνσταντίνου Καβάφη και τη συνάντησή του με το δόκτορα Ξενοφώντα Δαρείο, Αλεξανδρινό αρχαιολόγο, παθιασμένο καβαφιστή και πρώην καθηγητή στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.

Οι δυο αυτοί αλλόκοτοι συνεργάτες αποδύονται σ’ ένα ασθματικό κυνήγι, προκειμένου να ανακαλύψουν πρώτοι το μυστικό που φυλάσσει πεισματικά η αινιγματική Λέσχη της Ιθάκης και να λύσουν μια ιεροτελεστική ακολουθία εγκλημάτων, νιώθοντας στο πετσί τους, τους στίχους του λατρεμένου ποιητή!

Γρήγορο, ανατρεπτικό και δυναμικό, το μυθιστόρημα «Καβαφικοί Φόνοι» αποδεικνύει τις ικανότητες του συγγραφέα, αλλά και την ποιότητα της γραφής του η οποία δεν κουράζει καθόλου, ενώ έχει την δύναμη να σε μαγνητίζει και να θέλεις να συνεχίσεις ακούραστα μέχρι το τέλος.

Μάλιστα η σχέση του Μάντη με την ιδιαιτέρα γραμματέα του είναι ιδιαίτερα κωμική και καρτουνίστικη, όπως επίσης και οι διάλογοι των χαρακτήρων του, που πολλές φορές δείχνουν ευφυή σαρκασμό, κάτι που λατρεύω ακόμη και στην δική μου καθημερινότητα…

Ίσως τα μόνα αρνητικά στοιχεία που θεωρώ πως υπάρχουν, βέβαια κατά την δική μου γνώμη ως αναγνώστη, είναι πως κάποιοι χαρακτήρες αδικούνται και είναι περισσότερο υποστηρικτικοί απ’ όσο θα ήθελα.

Επίσης λείπει η ισορροπία στην εξέλιξη των γεγονότων και για να καλυφθεί η όποια «κοιλιά», οι χαρακτήρες αναλαμβάνουν μη ρεαλιστικές πρωτοβουλίες!

Παρολ’ αυτά το «Καβαφικοί Φόνοι» είναι ένα ισχυρό βιβλίο και μου κράτησε πολύ καλή παρέα όσο το διάβαζα! Ή μάλλον θα έλεγα η φιγούρα του Μάντη μου κράτησε πολύ καλή παρέα, αφού συνδύασε κάτι μεταξύ Κλουζώ, «Ακάλυπτο» και Σέρλοκ Χόλμς στις κακές του μέρες βέβαια!

Τσεκάρετε το!

Βαθμολογία: 8/10