Το Φραγκοκάστελο του μύθου και της ιστορίας
«…Φτάνουν στο Φραγκοκάστελο και στον πασά ποσώνου,
κι εκείνος δούδει τ’ όρντινο κι ευτύς τσοι ξαρματώνου.
Ούλους τσοι ξαμαρτώσασι και τσοι μπισταγκωνίζου
και τότες δα το νιώσασι πως δεν ξαναγυρίζου…».
Το κάστρο χτίσθηκε πρίν 600 περίπου χρόνια, από τους Βενετσιάνους για να κρατήσουν υποταγμένους τους Σφακιανούς. Μόλις ξεκίνησε να χτίζεται οι Σφακιανοί που συνειδητοποίησαν τις προθέσεις των καταχτητών έκαμαν επιδρομή κι έσφαξαν πολλούς. Πάρθηκαν γερά μέτρα ασφαλείας από τους κατακτητές.
Στρατός φύλαγε όλη μέρα τους εργαζόμενους και το βράδυ όλοι έμπαιναν σε βάρκες, πήγαιναν στα καράβια που ήσαν στ’ ανοιχτά αγκυροβολημένα και αυτά περνούσαν τη νύχτα. Μα οι Σφακιανοί μ’ επικεφαλής έξι αδέλφια, τους Πατσούς, γκρέμιζαν τη νύχτα ό,τι έχτιζαν οι Βενετσιάνοι την ημέρα. Έτσι καθυστερούσε το χτίσιμο. Οι καταχτητές τότε φέρανε πολύ στρατό, κύκλωσαν την περιοχή γύρω – γύρω, μέρα νύχτα, και το κάστρο χτίστηκε. Έπιασαν τα έξι αδέρφια, τους Πατσούς και τους κρέμασαν στους πύργους και στην είσοδο του φρουρίου.
Στα χρόνια της τουρκοκρατίας εδώ ήρθε ο πρωτομάρτυρας της Λευτεριάς, ο Δασκαλογιάννης με τους 70 επί κεφαλής του ξεσηκωμού και παραδόθηκε στους Τούρκους. Εδώ έχυσε το αίμα του στις 18 Μαϊου του 1828 ο Ηπειρώτης αγωνιστής Χατζημιχάλης Νταλιάνης, που ήρθε στην αιματοβαμμένη Κρήτη με 100 καβαλάρηδες και 600 πεζούς, για να βοηθήσει στην αναζωπύρωση της επανάστασης. Στάθηκε μπροστά στο κάστρο, αποφασισμένος να σταματήσει τον Μουσταφά πασά. Έγινε άγριο μακελειό. Κι έδωσε τη ζωή του για τη λευτεριά της Κρήτης, μαζί με 385 από τα παλικάρια του.
Τον Μαϊο την ώρα π’ αρχίζει να ξημερώνει και προβάλλει δειλά το πρώτο φως της αυγής, καθώς που παιγνιδίζουν οι σκιές των θάμνων, που ετοιμάζονται για να δεχτούν τις ηλιαχτίδες κι οι στάλες της δροσιάς σκεπάζουν τ’ ακίνητα κλαδιά, παρουσιάζεται μια συνοδεία από ίσκιους, μια σειρά από φιγούρες που δεν ξεχωρίζουν καλά, αν είναι ανθρώπινες ή όχι και προχωρούν, σαν σε παρέλαση, από το μοναστήρι του Αγίου Χαραλάμπους στο Φραγκοκάστελο. Είναι ντυμένοι στα μαύρα, άλλοι πεζοί κι άλλοι καβαλάρηδες, φορούν περικεφαλαίες, κρατούν όπλα και ξίφη που αστράφτουν. Είναι οι Δροσουλίτες.
Όταν τους πλησιάσει κανείς, φεύγουν και χάνονται προς τη θάλασσα. Εκείνοι που τους βλέπουν,( γιατί δεν τους βλέπουν όλοι ), πιστεύουν πως είναι οι ψυχές των σκοτωμένων που ξαναγυρίζουν στο Φραγκοκάστελο κάθε επέτειο της σφαγής. Άνθρωποι και υπερφυσικοί ίσκιοι βαδίζουνε πάνω στα ίδια χώματα απόλυτα φιλιωμένοι.
«Μ’ ακόμα και το σήμερα στση 17 τον Μάη, ούλο τ’ ασκέρι φαίνεται με το Χατζημιχάλη. Και πολεμούν στα σύννεφα κι ακούγονται οι μπορμπάδες, φωναίς κι αλογοπεταλιαίς στον καστελλιού τση μπάνταις. Ούλοι οι γι’ αλαφρόστρατοι θωρούν τση και τρομάζουν, μα κείνοι ο θεός σχωρέσει των κανένα δεν πειράζουν…»
Πηγές : Θρύλοι και παραδόσεις, Η Κρήτη των θρύλων .
-
27 Μαρτιου 2024, 13:10Κρήτη: Τέσσερα ξενοδοχεία βγαίνουν στο σφυρί τον Απρίλιο σε Ρέθυμνο, Πλακιά και Χερσόνησο
-
27 Μαρτιου 2024, 21:07«Έφυγε» από τη ζωή ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης
-
27 Μαρτιου 2024, 09:40Βολές στο κέντρο... της Τετάρτης!
-
27 Μαρτιου 2024, 10:56Τουριστική εκπαίδευση: Τι απάντησε το Υπουργείο στα αιτήματα των ξενοδοχοϋπαλλήλων της Κρήτης
-
28 Μαρτιου 2024, 07:06Σημερα το παλλασιθιώτικο συλλαλητήριο για τη Δημόσια Υγεία - Στάσεις εργασίας και κλειστά καταστήματα
-
27 Μαρτιου 2024, 12:10Επιτυχημένη η Ημέρα Καριέρας της Σ.Α.Ε.Κ Τουρισμού Κρήτης (ΦΩΤΟ)