Βισέντε Ουϊδόβρο: Χιλιανός ποιητής της πρωτοπορίας

Χιλιανός ποιητής της πρωτοπορίας και ιδρυτής του πειραματικού λογοτεχνικού κινήματος του «κρεασιονίσμο» (creacionismo=δημιουργισμός ή κρεασιονισμός). Ο Βισέντε Ουιδόβρο (Vicente Huidobro) εξέθεσε τις ιδέες του για τον «δημιουργισμό», στο βιβλίο του με τίτλο «Ο υδάτινος καθρέφτης» («El espejo de agua»), που έγραψε το 1916.

Ο Γκαρσία Βισέντε Ουϊδόβρο Φερνάντες γεννήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 1893 στο Σαντιάγο από πλούσια οικογένεια. Μεγάλωσε στα πούπουλα με αγγλίδες και γαλλίδες γκουβερνάντες. Φοίτησε σε σχολείο Ιησουϊτών και σπούδασε λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο του Σαντιάγο. Το 1911 δημοσίευσε την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο «Απόηχοι της Καρδιάς» («Ecos del alma»), όπου διακρίνονται οι πρώτες μοντερνιστικές αναφορές του.

To 1916, εγκαταστάθηκε στο Μπουένος Άιρες, όπου εξέδωσε το βιβλίο του «Ο υδάτινος καθρέφτης» («El espejo de agua»), στο οποίο εξέθεσε τις ιδέες του για τον «δημιουργισμό». Κατά τον Ουϊδόβρο και τους οπαδούς του, ο ποιητής δεν μιμείται τη φύση, αλλά δημιουργεί ένα ποίημα, το οποίο είναι διαφορετικό και χωριστό από την φύση. Οι ποιητές του «κρεασιονίσμο» συνηθίζουν να χρησιμοποιούν τολμηρά ποιητικές εικόνες και μεταφορές και συνηθίζουν να χρησιμοποιούν ένα ιδιότυπο λεξιλόγιο, όπου οι λέξεις συνδυάζονται συχνά ιδιοσυγκρασιακά. Το σύνθημα του Ουϊδόβρο «απελευθέρωση του κόσμου» απηχεί την θεωρία του φουτουρισμού.

Ο ποιητής εγκατέλειψε νωρίς το Μπουένος Άιρες και μέσα στον ίδιο χρόνο εγκαταστάθηκε στο Παρίσι. Στην γαλλική πρωτεύουσα γνωρίστηκε με τους ομοτέχνους του Γκιγιόμ Απολινέρ και Πιερ Ρεβερντί, οι οποίοι επηρέασαν σημαντικά το έργο του. Το 1918 εγκαταστάθηκε στη Μαδρίτη, ενώ αργότερα μοίραζε τον χρόνο του ανάμεσα στη Χιλή και την Ευρώπη.

Ο Ουϊδόβρο έγραψε ποίηση στα γαλλικά: «Τετράγωνος ορίζοντας» («Horizon carre», 1917) , «Πύργος του Άιφελ» («Tour Eiffel», 1918), «Επιλεγμένες εποχές» («Saisons choisies», 1921) και στα ισπανικά: «Αρκτικά ποιήματα» («Poemas Arcticos», 1918), «Αντίθετοι άνεμοι» («Vientos contrarios», 1926), «Αλτασόρ» (Altazor, 1931), που θεωρείται το σπουδαιότερο έργο του, «Σάτιρος ή η δύναμη τών λέξεων» («Satiro ο el poder de las palabras, 1939), «Βλέποντας και αγγίζοντας» (Ver y palpar, 1941), «Ο πολίτης της λησμονιάς» (El ciudadano del olvido», 1941)].

Έγραψε επίσης έργα σε πεζό λόγο, ανάμεσα στα οποία και μια ποιητική επίκληση του Ελ Σιντ με τίτλο «Ο δικός μου Σιντ ο Πολέμαρχος» («Mio Cid Campeador», 1929).

Η άνοδος του Χίτλερ στην εξουσία και η εξάπλωση της ναζιστικής λαίλαπας τον ανάγκασαν, παραμονές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, να επιστρέψει στην πατρίδα του. Εγκαταστάθηκε στην παραθαλάσσια πόλη Καρταχένα, όπου πέθανε στις 2 Ιανουαρίου 1948, σε ηλικία 54 ετών.

Στα ελληνικά κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Μανδραγόρας» το μείζον ποιητικό του έργο «Αλταζώρ ο Υψιέραξ, ήτοι Πλους Αλεξιπτώτου».

Πηγή:  SanSimera.gr