Ερευνητές στην Κίνα ανακάλυψαν νέο ιό που κρύβεται στον πυθμένα της βαθύτερης ωκεάνιας τάφρου στον κόσμο

Το παθογόνο βρέθηκε σε ίζημα περίπου 9.000 μέτρων κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, στην Τάφρο των Μαριανών που είναι το βαθύτερο σημείο των ωκεανών του πλανήτη μας και το χαμηλότερο σημείο της επιφάνειας του φλοιού της Γης.

Κινέζοι ερευνητές ανακοίνωσαν χθες την ανακάλυψή ενός νέου ιού-που ήταν προηγουμένως άγνωστος στην επιστήμη-σε ιζήματα που ανακτήθηκαν από την Τάφρο των Μαριανών στον Ειρηνικό Ωκεανό, το βαθύτερο μέρος στη Γη.

Ο ιός - που εντοπίστηκε σε βάθος περίπου 8.900 μέτρων ή περίπου τόσο βαθιά κάτω από τη θάλασσα όσο υψώνεται το Έβερεστ πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας - ανήκει σε μια κατηγορία ιών που ονομάζονται βακτηριοφάγοι, οι οποίοι μολύνουν και αναπαράγονται μέσα στα βακτήρια.

Όπως αναφέρει η Daily Mail, o νέος ιός αναγνωρίζεται ως vB_HmeY_H4907 και η ανάλυση του δείχνει ότι έχει παρόμοια δομή με τον ξενιστή του. Ο ιός εισβάλλει και αναπαράγεται στο εσωτερικό του βακτηρίου που ονομάζεται Halomonas και συνήθως δεν σκοτώνει το βακτηριακό κύτταρο.

Το βακτήριο που μολύνει ο ιός βρίσκεται σε ιζήματα βαθέων υδάτων και σε υδροθερμικές οπές ή ανοίγματα που μοιάζουν με θερμοπίδακες στον πυθμένα της θάλασσας από όπου απελευθερώνονται ρεύματα ζεστού νερού που προέρχονται από υποθαλάσσια εδάφη.

«Με τις μέχρι τώρα γνώσεις μας, αυτός ο ιός που απομονώθηκε είναι ο πιο γνωστός βακτηριοφάγος στο βαθύτερο σημείο των ωκεανών του πλανήτη», δήλωσε σε δελτίο τύπου ο Min Wang, θαλάσσιος βιολόγος στο Πανεπιστήμιο Ocean της Κίνας, Qingdao, και μέλος της ομάδας μελέτης.

Η ανάλυση του γενετικού υλικού του φάγου δείχνει την ύπαρξη μιας προηγουμένως άγνωστης οικογένειας ιών στα βαθιά του ωκεανού, είπε ο Wang.

Τα ευρήματα, που δημοσιεύθηκαν στο Microbiology Spectrum, ένα επιστημονικό περιοδικό της Αμερικανικής Εταιρείας Μικροβιολογίας, αναμένεται να παρέχουν νέες γνώσεις για την ποικιλομορφία και την εξέλιξη των ιών που συνυπάρχουν με βακτήρια σε γεωλογικά εχθρικά περιβάλλοντα, όπως τα βαθύτερα μέρη των ωκεανών.

Η ανακάλυψη από τον Wang και τους συναδέλφους του είναι ενδεικτική μιας ευρύτερης προσπάθειας μελέτης μικροβίων - ειδικά βακτηρίων - που βρίσκονται σε μερικά από τα πιο ακραία περιβάλλοντα όπως ηφαίστεια, έρημοι, πολικές περιοχές και γεωθερμικές θερμές πηγές, μεταξύ άλλων τοποθεσιών.

Επιστήμονες στην Ινδία στο παρελθόν έχουν απομονώσει τέτοια μικρόβια - που ονομάζονται επίσης ακραιόφιλα - από την αλυκή στο Rann of Kutch, τις θερμές πηγές στο Madhya Pradesh και τις παγετώδεις περιοχές των Ιμαλαΐων.

Ερευνητές στο Ινστιτούτο Μικροβιολογίας στο Amity University Noida, είχαν εντοπίσει έξι είδη μυκήτων από το Kutch που, όπως είπαν, φαινόταν να είναι πιθανή πηγή αντιμικροβιακών ενώσεων.

Πολλοί επιστήμονες πιστεύουν ότι τέτοια βακτήρια μπορούν να βρουν εφαρμογές μέσω της σύγχρονης βιοτεχνολογίας. Μια ομάδα Χιλιανών επιστημόνων πρότεινε ότι μια ομάδα ακραιοφίλων της Ανταρκτικής, για παράδειγμα, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τη μείωση του αντίκτυπου του στρες στο αλάτι σε καλλιέργειες ευαίσθητες στο αλάτι.