Ηράκλειο: Σταματούν οι κοπές δένδρων στο Κοιμητήριο Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης

Τη Δευτέρα 15 Μαΐου, κατατέθηκε στο Διοικητικό Εφετείο, από την Οικολογική Παρέμβαση Ηρακλείου, το Σύλλογο Ποιότητας Ζωής (Πολίτες κατά της ηχορύπανσης) και δέκα πολίτες, αίτηση ακύρωσης της 211/2022 απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου Ηρακλείου που αφορά στην κοπή  εικοσιοκτώ (28) πεύκων και ενός (1) ευκαλύπτου στο Κοιμητήριο Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης. Ταυτόχρονα κατατέθηκε και αίτηση αναστολής της εκτέλεσής της έως ότου εκδοθεί απόφαση επί της αιτήσεως ακύρωσης, με συνοδό αίτημα προσωρινής διαταγής. 

Την επόμενη μέρα το δικαστήριο έδωσε προσωρινή διαταγή που εμποδίζει την κοπή των δέντρων μέχρι την έκδοση απόφασης επί της αίτησης αναστολής.

Όπως είναι ήδη γνωστό, πολίτες του Ηρακλείου είχαν καταθέσει τρεις αιτήσεις ασφαλιστικών μέτρων για αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου που αφορούσαν στην κοπή δεκάδων δένδρων, στα Δειλινά, στο Κοιμητήριο, στον Μασταμπά, στη Λεωφόρο Δημοκρατίας και αλλού. Για μεν τα Δειλινά και το Κοιμητήριο οι αιτήσεις δεν έγιναν δεκτές, ενώ για τον Μασταμπά, τη Λεωφόρο Δημοκρατίας και αλλού, η αίτηση έγινε δεκτή.

Ανεξάρτητα όμως από το ποια αίτηση έγινε δεκτή και ποια όχι και οι τρεις αιτήσεις είχαν γίνει στο Πρωτοδικείο Ηρακλείου για προσβολή της προσωπικότητας. Το αιτιολογικό της αίτησης στο Διοικητικό Εφετείο είναι η παράβαση της νομοθεσίας από το Δήμο Ηρακλείου. Αν και η αίτηση ασφαλιστικών μέτρων έγινε μόνο για το Κοιμητήριο, στην πραγματικότητα αφορά την πρακτική του Δήμου Ηρακλείου σε όλες τις περιπτώσεις, με μικρές διαφοροποιήσεις στην κάθε περίπτωση.

Ο Δήμος Ηρακλείου σε όλες τις περιπτώσεις, αποφάσισε μαζικές κοπές δένδρων δημιουργώντας μη αναστρέψιμα αποτελέσματα, επικαλούμενος αόριστα ότι θα γίνουν νέες φυτεύσεις σε άλλες θέσεις και, εν τέλει, παραβιάζοντας τη συνταγματική επιταγή για την προστασία του περιβάλλοντος ενώ:

• οι Δήμοι έχουν αναλάβει την αύξηση και βελτίωση του αστικού πρασίνου και όχι τη βλάβη και μείωσή του, 
• δεν έχουν προηγηθεί μελέτες για τους συγκεκριμένους χώρους ή δεν έχουν δημοσιοποιηθεί όπως στην περίπτωση των Δειλινών,
• δεν έχει εξαντλήσει όλα τα περιθώρια για τη διατήρησή τους.

 Ειδικά στην περίπτωση του Κοιμητηρίου:

• η απόφαση λήφθηκε με το αιτιολογικό ότι η Υπηρεσία Πρασίνου «δέχεται συχνά κλήσεις από κατόχους οικογενειακών μνημάτων, από επισκέπτες και εκκλησιαζόμενο κοινό του Κοιμητηρίου των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης που διαμαρτύρονται για την πρόκληση σημαντικών φθορών στα μάρμαρα των τάφων αλλά και εκφράζουν ανησυχία για την ασφάλειά τους»,
• με επίκληση επικινδυνότητας των δένδρων ενώ αυτά βρίσκονται σε χώρο χαμηλής επισκεψιμότητας, όπου ενδεχόμενες στηρίξεις είναι εύκολο να γίνουν και χωρίς να υπάρχει ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία για κάθε δένδρο ξεχωριστά,
• χωρίς να υπάρχει μελέτη για την προοπτική του χώρου.

Τέλος η ανακοίνωση αυτή με απόσπασμα από την απόφαση 412/2023 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ηρακλείου, με Πρόεδρο Πρωτοδικών την κα Πολυξένη Μπαντουβάκη, που αφορά τα ασφαλιστικά μέτρα για τα δένδρα στον Μασταμπά, στη Λεωφόρο Δημοκρατίας και αλλού:

«Η σημασία που έχει για τον άνθρωπο, σήμερα ειδικά, η διάσωση του φυσικού περιβάλλοντος, μέρος του οποίου είναι κάθε δέντρο, είναι μάλλον δύσκολο να περιγραφεί με λέξεις. Ο γνώμονας κάθε σχετικής ενέργειας για τους φορείς που είναι εντεταλμένοι με την προστασία του πρέπει να είναι η διάσωση και όχι η καταστροφή του. Η ενδόμυχη αιτιολογία λήψεως των αποφάσεων υλοτόμησης, που είναι ότι οποιαδήποτε ενέργεια προς διάσωση δέντρου απορρίπτεται εξαρχής ως κοστοβόρα, χρονοβόρα ή ενοχλητική δεν μπορεί να γίνει δεκτή. Σε κάθε περίπτωση πιθανολογήθηκε ότι η απορρέουσα από τον κανονισμό πρασίνου του Δήμου υποχρέωση να αντικαθιστά «άμεσα» κάθε δέντρο που υλοτομείται με άλλα δύο δέντρα, δεν μπορεί να υλοποιηθεί άμεσα εφόσον σχετικές μελέτες δεν έχουν συνταχθεί. Από τα ανωτέρω συνάγεται ότι η υλοτομία των δέντρων «για λόγους επικινδυνότητας» χωρίς την κατά τον ενδεδειγμένο επιστημονικά τρόπο τεκμηρίωση αυτής καθώς και χωρίς την εξάντληση των δυνατοτήτων διάσωσής τους, είναι πράξη η οποία έρχεται σε αντίθεση με την εκπορευόμενη από το Σύνταγμα, τους εθνικούς και τους ευρωπαϊκούς νόμους και το καταστατικό των αρμοδίων υπηρεσιών υποχρέωση προστασίας του κοινωνικού αγαθού του περιβάλλοντος».