Μαρία Σταυρακάκη: Μια Ηρακλειώτισσα στέλεχος στα γαλλικά τρένα-Πως από φιλόλογος εξελίχθηκε σε developer

Όσοι περάσαμε από πανεπιστημιακά έδρανα, δοκιμαστήκαμε στις Πανελλαδικές Εξετάσεις και καταφέραμε να πάρουμε ένα πτυχίο γνωρίζουμε πόσο σημαντικό είναι το ότι μπορέσαμε να κάνουμε το μαθητικό μας όνειρο πράξη.

Όταν όμως περάσουμε από το όνειρο στην επαγγελματική αποκατάσταση και την οικονομική μας αυτονομία, τα πράγματα, τουλάχιστον στην Ελλάδα δεν είναι ρόδινα. Τότε κάποιοι από εμάς συνειδητοποιούν πως το πτυχίο  μας οδηγεί σε μια κορεσμένη αγορά εργασίας και μια χαμηλά αμειβόμενη δουλειά. Και το ερώτημα που γεννάται είναι τώρα τι κάνουμε;

Ορισμένοι αλλάζουν εντελώς επαγγελματική κατεύθυνση για καθαρά βιοποριστικούς λόγους, κάποιοι άλλοι θέλουν να φθάσουν το όνειρο τους ως το τέλος και δεινοπαθούν με τις δυσκολίες που συναντούν και υπάρχει και η κατηγορία που δεν υπολογίζει κόπο και διάβασμα και στρέφεται προς τις κατευθύνσεις που ζητά η αγορά με νέες σπουδές.

Σε αυτή την τελευταία κατηγορία ανήκει η Ηρακλειώτισσα Μαρία Σταυρακάκη, που μέσω του προγράμματος Erasmus βρέθηκε προ ετών στη Γαλλία όπου και συνειδητοποίησε πως το πτυχίο φιλολογίας που θα λάμβανε από το Πανεπιστήμιο Κρήτης στο Ρέθυμνο δεν θα της προσέφερε μεγάλες ευκαιρίες απασχόλησης σε σύγκριση με τις δουλειές του μέλλοντος που αφορούν στην πληροφορική.

Έκανε λοιπόν στροφή 180 μοιρών, βρέθηκε σε ένα νέο τομέα σπουδών, που δεν ήταν θεωρητικός όπως η φιλολογία, και σήμερα εργάζεται στο Γαλλικό Σιδηρόδρομο στο Τμήμα Πληροφορικής και στην ομάδα δεδομένων, ως developer, μια καλά αμειβόμενη θέση  που της προσφέρει προοπτικές και άνοιγμα των εργασιακών οριζόντων της.

Τη συναντήσαμε λίγο πριν ολοκληρώσει τις διακοπές της στην Κρήτη και επιστρέψει στο Παρίσι και μας μίλησε για τη δουλειά της και πως στράφηκε στην πληροφορική θέλοντας όπως μας είπε να στείλει ένα μήνυμα στους νέους να μην αφήνουν ανεκμετάλλευτες ευκαιρίες όπως το πρόγραμμα Erasmus. Μέσω αυτού μπορούν με πληρωμένα τα έξοδα τους να βρεθούν σε μια άλλη χώρα, να δουν πως λειτουργούν εκεί τα πανεπιστήμια, οι δουλειές, να ανοίξουν οι ορίζοντες τους και να βοηθηθούν στον μετέπειτα προσανατολισμό τους.

Η Μαρία Σταυρακάκη πήρε το πτυχίο φιλολογίας από το Πανεπιστήμιο στο Ρέθυμνο το 2017 κι όταν μέσω του Erasmus διαπίστωσε πως στη Γαλλία μπορούσε να κάνει κάτι εντελώς διαφορετικό αλλά με καλύτερες προοπτικές εργασίας δεν σκέφτηκε τον κόπο και την μεγάλη προσπάθεια που έπρεπε να καταβάλει αλλά βούτηξε στα βαθιά.

Το έναυσμα ήταν η συμμετοχή της σε μια ομάδα προσανατολισμού νέων ανθρώπων στο Παρίσι με ζητούμενο να βρουν το επάγγελμα που τους ταιριάζει. Ανάμεσα στις επιλογές που της δόθηκαν, η πληροφορική και ο τομέας επικοινωνίας μέσω Media. Το αντικείμενο τους της φάνηκε ενδιαφέρον κι έτσι άφησε πίσω τη φιλολογία και στράφηκε στην πληροφορική, με ότι δυσκολίες αυτό συνεπάγεται λόγω γλώσσας κι εντελώς διαφορετικού αντικειμένου.

Σήμερα στα 31 της χρόνια διαθέτει δεύτερο πτυχίο στο Web Development και μεταπτυχιακό στην ανάλυση δεδομένων. Στο μυαλό της έχει και την προοπτική διδακτορικού, ωστόσο θέλει να είναι εντελώς έτοιμη για να κάνει αυτό το σημαντικό βήμα.

Πως βρέθηκε να εργάζεται στο Γαλλικό Σιδηρόδρομο

Τη ρωτήσαμε πως μπήκαν τα τρένα στην επαγγελματική της ζωή και μας εξήγησε πως στην εταιρεία που εργάζεται σήμερα πήγε για την πρακτική της στο τελευταίο έτος του μεταπτυχιακού. Εκεί προφανώς είδαν πως διαθέτει το πακέτο των προσόντων που ήθελαν οι Γάλλοι προϊστάμενοι της και  έτσι τη μονιμοποίησαν.

Η εταιρεία στην οποία εργάζεται ήταν παλαιότερα δημόσια, κάτι σαν τον δικό μας ΟΣΕ, σήμερα το γαλλικό δημόσιο διατηρεί ένα ποσοστό της και το υπόλοιπο πέρασε σε ιδιώτες παραμένοντας όμως γαλλικών συμφερόντων.

Η Γαλλία λόγω της θέσης της, με χερσαία σύνορα με αρκετές χώρες, έχει την ιδιαιτερότητα να κινούνται στις σιδηροδρομικές ράγες της όχι μόνο τα τρένα των Γάλλων αλλά και ιταλικά ενώ στα σύνορα υπάρχουν συνεργασίες με τα γειτονικά κράτη (Αγγλία, Ελβετία, Γερμανία, Λουξεμβούργο, Ισπανία, Βέλγιο).

Η Μαρία ως Developer, στο τμήμα όπου εργάζεται, επεξεργάζεται τα δεδομένα που έρχονται από όλους τους σιδηροδρομικούς σταθμούς της εταιρείας στη Γαλλία.

Κάθε σταθμός των τρένων έχει μια κεντρική μονάδα δεδομένων όπου καταγράφονται τα πάντα, από τα ωράρια και τις αφίξεις, μέχρι τις πληρότητες, τις καθυστερήσεις, τα εκτελούμενα έργα και τα οικονομικά δεδομένα. Όλα αυτά τα στοιχεία στη συνέχεια, σε ημερήσια βάση,  αποστέλλονται στο τμήμα όπου εργάζεται η Μαρία Σταυρακάκη κι εκεί γίνεται η τελική επεξεργασία τους πριν προωθηθούν κεντρικά στην εταιρεία για να αξιοποιηθούν με ζητούμενο την περαιτέρω ανάπτυξη της.

Σε ότι αφορά τώρα τις συνθήκες εργασίας της 31χρονης Ηρακλειώτισσας, όπως μας εξήγησε, ωράρια στη δουλειά της δεν υπάρχουν. Εργάζεται σε γραφείο και με βάση το συμβόλαιο της πρέπει να απασχοληθεί 221 ημέρες στη διάρκεια του χρόνου. Εκείνη προγραμματίζει λοιπόν το καθημερινό της ωράριο. Μπορεί να ξεκινήσει στις 7 το πρωί και να τελειώσει στις 4 το απόγευμα ή να διαμορφώσει το ωράριο της 9 το πρωί με 3 το μεσημέρι ή 8 το πρωί με 6 το απόγευμα.  Διαθέτει κατά συνέπεια ευελιξία στον καθημερινό χρόνο που θα εργαστεί αρκεί ο όγκος δουλειάς που έχει μπροστά της να βγει. Ευελιξία διαθέτει και στις εκτός έδρας μετακινήσεις της σε σταθμούς των τρένων για να δει από κοντά πως λειτουργούν, είναι προαιρετικό κάτι τέτοιο, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις χρήσιμο.

Και φυσικά στο γαλλικό σιδηροδρομικό δίκτυο η οργάνωση παίζει σημαντικό ρόλο αφού τα πάντα, όπως σημειώνει η Μαρία, ελέγχονται από την ΕΕ. Η Εταιρεία της είναι πολύ αυστηρή και ακριβής σε ότι έχει να κάνει με αριθμούς και δεδομένα με το έλεγχο από το οικονομικό τμήμα της να είναι εξονυχιστικός.

Παρότι η ίδια δε γνωρίζει αν και στη Γαλλία ισχύει το ελληνικό δόγμα «αν έχει μέσον έχεις και καλές προοπτικές»  ξέρει σίγουρα πως σε θέσεις ευθύνης που απαιτούν συγκεκριμένες γνώσεις οι Γάλλοι δεν θα τοποθετήσουν τον οποιοδήποτε.

Γενικότερα όμως είναι ανοικτοί στην εργασία ξένων, όπως είναι η ίδια. Δεν τους ενδιαφέρει η εθνικότητα γιατί ως λαός έχουν συνηθίσει, λόγω και των αποικιών, στο να ζουν και να εργάζονται στη Γαλλία άνθρωποι από διαφορετικές περιοχές και χώρες.

Έχοντας πάντως εξασφαλίσει μια καλή δουλειά, με προοπτικές, και καλή αμοιβή η Μαρία Σταυρακάκη για την ώρα δίνει βάρος στην απόκτηση εργασιακής εμπειρίας μέσα από την διαρκή εκπαίδευση της στον τομέα που επέλεξε. Εξάλλου, όπως μας λέει, η πληροφορική διαρκώς εξελίσσεται και πρέπει να είσαι ενημερωμένος για κάθε τι καινούργιο που έρχεται. Η Γαλλία  είναι μια χώρα που προωθεί τη δια βίου εκπαίδευση και παρέχει πάνω σε αυτό πολύ μεγάλες δυνατότητες στους εργαζόμενους, πράγμα που δεν βρίσκεις στην Ελλάδα.

«Θέλω σε αυτόν τον τομέα να εκμεταλλευτώ εδώ ότι μπορώ αλλά δεν αποκλείω κάποια στιγμή να γυρίσω στην Ελλάδα γιατί κάθε χώρα έχει τα καλά και τα κακά της», σημειώνει.

Η ζωή στη Γαλλία 

Με την ευκαιρία της συνάντησης μας με τη Μαρία Σταυρακάκη ρωτήσαμε και για  εκτός δουλειάς ζητήματα, όπως τα κόστη ενοικίων και καθημερινότητας στη Γαλλία.

Σύμφωνα με τα όσα μας είπε, τα ενοίκια και η αγορά σπιτιού είναι σαφώς ακριβότερα στη χώρα όπου ζει αν και βλέπει το κόστος να ανεβαίνει και στην Ελλάδα. Αν θελήσεις να βρεις σπίτι στο κέντρο του Παρισιού ή σε καλές συνοικίες του το ενοίκιο εκτοξεύεται ενώ μειώνεται σημαντικά σε γειτονιές με κινδύνους (γκετοποιημένες). Καλύτερη είναι η εικόνα όσο βγαίνεις προς την επαρχία.

Όσο για τις τιμές στα σούπερ μάρκετ η 31χρονη τις βρίσκει σχεδόν ίδιες με τις ελληνικές και ίσως σε κάποια είδη καλύτερες στη Γαλλία. Βέβαια, όπως υπογραμμίζει, εκεί ο κατώτατος μισθός είναι γύρω στα 1.400 ευρώ και το πλήρες ωράριο εργασίας  35 ώρες!

Στο γραφείο όπου εργάζεται καθημερινά