Μυστήριο στο Ηράκλειο με τους τοκετούς στο Βενιζέλειο νοσοκομείο - Οι γέννες που μετατράπηκαν σε εφιάλτη (Βίντεο)

Η δικαίωση είναι το ζητούμενο για τις γυναίκες που είδαν τους τοκετούς τους να εξελίσσονται με τον πλέον τραγικό τρόπο και έχοντας οδυνηρές επιπτώσεις για τις ίδιες, όπως έχει γράψει το newshub.gr (ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ)

Πρόκειται για τρεις γυναίκες, οι ιστορίες των οποίων προκαλούν οργή ακόμη και σήμερα αν και καταγράφηκαν ως υποθέσεις το καλοκαίρι του 2022 στη γυναικολογική-μαιευτική κλινική του Βενιζελείου νοσοκομείου. Είναι χαρακτηριστικό ότι στις δύο υποθέσεις, οι γυναίκες είδαν τα μωρά τους να «σβήνουν» μετά τον τοκετό, με τις ίδιες να ανεβαίνουν έναν Γολγοθά και με την υγεία τους. Ενώ στην τρίτη υπόθεση, η ίδια η γυναίκα ζει τον απόλυτο εφιάλτη, μην μπορώντας πλέον να επικοινωνήσει, αλλά και να είναι σε θέση να αυτοεξυπηρετείται.

Ο δικηγόρος κ. Ελευθέριος Κάρτσωνας, ο οποίος είναι ο συνήγορος των δύο εκ των τριών γυναικων,  μιλώντας στο newshub.gr δήλωσε ότι έχει παραγγελθεί η διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης από την πλευρά της Εισαγγελίας Πλημμελιοδικών Ηρακλείου προκειμένου να διευκρινιστούν τα ακριβη αίτια που οδήγησαν σε αυτή την ασύλληπτη τραγωδία.

Ο εφιάλτης

Ήταν Νοέμβριος του 2021 όταν μια 33χρονη γυναίκα από το Ηράκλειο της Κρήτης, πληροφορήθηκε ότι είναι έγκυος για δεύτερη φορά. Η πρώτη της εγκυμοσύνη είχε κυλήσει χωρίς επιπλοκές, γεγονός που της δημιουργούσε ένα αίσθημα ασφάλειας για τη νέα αυτή περίοδο της ζωής της. Επέλεξε να παρακολουθείται από τον ίδιο μαιευτήρα-γυναικολόγο που την είχε φροντίσει και στο παρελθόν, ο οποίος εργαζόταν στη Μαιευτική Κλινική του Βενιζέλειου Νοσοκομείου.

Όμως αυτή η δεύτερη εγκυμοσύνη δεν θα έμοιαζε με την πρώτη συμφωνα με το protothema.gr. Από τις πρώτες κιόλας εβδομάδες, οι εμετοί ήταν έντονοι, επίμονοι, εξαντλητικοί. Οι γιατροί το απέδωσαν στα τυπικά συμπτώματα της κύησης. Αλλά καθώς περνούσαν οι μήνες, αντί η κατάσταση να βελτιώνεται, επιδεινωνόταν. Από τον πέμπτο μήνα, η 33χρονη βρισκόταν σε πλήρη αδυναμία σίτισης. Ούτε νερό, ούτε τροφή. Καμία μορφή ενέργειας δεν μπορούσε να κρατηθεί από τον οργανισμό της. Ο σύζυγός της, ανήμπορος να προσφέρει βοήθεια, την έβλεπε να μαραζώνει μπροστά στα μάτια του. «Δεν μπορούσα να φάω, να πιώ, να ζήσω», περιγράφει. «Ήμουν σαν φυτό. Ζούσα με το τίποτα». Στα τρία προγραμματισμένα ραντεβού της στο Βενιζέλειο, ο γιατρός της απουσίαζε. Άλλοι συνάδελφοί του τη δέχονταν, της έπαιρναν την πίεση, της έλεγαν να ξεκουραστεί. Κανείς όμως δεν χτύπησε καμπανάκι. Όταν του τηλεφώνησε, της πρότεινε να πάρει το γνωστό σκεύασμα για γαστρεντερική ανακούφιση. Όταν δεν έφερε αποτέλεσμα, της πρότεινε άλλο. Πάλι χωρίς εξέταση, πάλι χωρίς εισαγωγή. Η γυναίκα έλιωνε. Κι όταν, τον Ιούνιο του 2022, δεν άντεξε άλλο, μπήκε μόνη της στο νοσοκομείο. Εκεί επιχείρησαν να την ταΐσουν. Απέτυχαν. Οι εμετοί συνέχιζαν. Ο γαστρεντερολόγος που την εξέτασε πρότεινε επείγουσα γαστροσκόπηση και διαστολή οισοφάγου. Ούτε η μία ούτε η άλλη πραγματοποιήθηκαν, «επειδή ήταν έγκυος». Στις 13 Ιουνίου ξεκίνησαν οι πόνοι. Πρόωρες ωδίνες. Στόχος των γιατρών ήταν να καθυστερήσουν τον τοκετό για λίγες ώρες, ώστε να χορηγηθούν ενέσεις που θα βοηθούσαν στην ανάπτυξη των πνευμόνων του εμβρύου.

Η 33χρονη και ο σύζυγός της παρακάλεσαν για καισαρική τομή. Ο θεράπων ήταν κατηγορηματικός: «Δεν χρειάζεται». Τελικά ή γέννα έγινε φυσιολογικά. Το παιδί γεννήθηκε ζωντανό. Ανέπνευσε. Έκλαψε. Και λίγο αργότερα, κατέληξε. Η μητέρα, εξουθενωμένη, δεν πρόλαβε να θρηνήσει. Λίγες ώρες μετά τον τοκετό, εμφάνισε αφόρητους πόνους. Έλεγε και ξανάλεγε στους γιατρούς ότι κάτι δεν πάει καλά. «Είναι απλώς συσπάσεις», της απαντούσαν. Μόνο όταν ο αιματοκρίτης της εκτινάχθηκε επικίνδυνα, ελήφθη απόφαση για αξονική. Και τότε όλα έγιναν ξαφνικά: σηψαιμία. Πνευμονική εμβολή. ΜΕΘ. Χειρουργείο. Αφαίρεση μισού στομάχου. Το πρώτο χειρουργείο απέτυχε να συνδέσει οισοφάγο και στομάχι. Ο οργανισμός της δεν λειτουργούσε. Νέο χειρουργείο οκτώ ημέρες μετά. Παραεντερική σίτιση. Ούτε νερό. Ούτε τροφή. Μόνο σωληνάκια και σταγόνες ελπίδας. Τον Αύγουστο μεταφέρθηκε στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο της Αθήνας. Εκεί, σε ειδική πτέρυγα, πέρασε τέσσερις μήνες προσπαθώντας να ανακτήσει βασικές σωματικές λειτουργίες. Ο στόχος δεν ήταν πλέον η ανάρρωση. Ήταν η επιβίωση.

«Σήμερα ζυγίζω 32 κιλά»

«Σήμερα ζυγίζω 32 κιλά», καταθέτει με λιτή απελπισία. «Βρίσκομαι υπό παρακολούθηση διατροφολόγου του ΠΑΓΝΗ και λαμβάνω ειδική φαρμακευτική αγωγή. Προσπαθούμε να ανεβάσουμε το βάρος, αλλά το σώμα μου δεν συνεργάζεται εύκολα. Ξεκινήσαμε από τα 32 κιλά. Και κάθε γραμμάριο είναι μια νίκη». Η γυναίκα υπενθυμίζει ένα στοιχείο που είχε επισημάνει εξαρχής και που ουδέποτε αξιολογήθηκε: στο παρελθόν είχε υποβληθεί σε επέμβαση στον οισοφάγο λόγω αχαλασίας. «Το γνώριζε ο θεράπων μου από την πρώτη στιγμή. Το είπα και στη γυναικολόγο που με εξέταζε όταν εκείνος απουσίαζε. Όμως κανείς δεν έδωσε σημασία. Κανείς δεν φαντάστηκε ότι η έλλειψη τροφής για δύο μήνες μπορεί να σκοτώσει όχι μόνο ένα μωρό, αλλά και μια γυναίκα». Όταν έμεινε έγκυος, το βάρος της ήταν 45 κιλά. Μέχρι τον τοκετό, στους 7 μήνες, είχε πέσει στα 43. Μετά την περιπέτεια και τις χειρουργικές επεμβάσεις, υποχώρησε στα 32. «Η ζωή μου άλλαξε. Δεν είμαι πια η γυναίκα που ήμουν. Δεν μπορώ να ζήσω όπως πριν. Δεν μπορώ να ξεχάσω ότι το παιδί μου πέθανε επειδή πεινούσα. Και εγώ παραλίγο να πεθάνω για τον ίδιο λόγο».

Μπήκε για να γεννήσει, βγήκε με βαρύ εγκεφαλικό τραύμα

Στις αρχές του 2022 ένας 36χρονος άντρας, αγρότης στο επάγγελμα που ζει και εργάζεται στον νομό Ηρακλείου ετοιμαζόταν με τη σύζυγό του να υποδεχθούν το τρίτο τους παιδί. Η εγκυμοσύνη εξελισσόταν χωρίς επιπλοκές και η γυναίκα του παρακολουθείτο συστηματικά από έναν άλλο μαιευτήρα-γυναικολόγο του Βενιζέλειου Νοσοκομείου. Ο τοκετός είχε προγραμματιστεί για τις πρώτες ημέρες του Αυγούστου. Όμως το βράδυ της 30ής Ιουνίου, σημειώθηκε απώλεια αμνιακού υγρού. Το ζευγάρι επικοινώνησε αμέσως με τον γιατρό και, έπειτα από σύστασή του, η έγκυος μεταφέρθηκε στο Βενιζέλειο Νοσοκομείο, όπου και παρέμεινε νοσηλευόμενη. Στις 9 Ιουλίου 2022, υποβλήθηκε σε καισαρική τομή. Το παιδί γεννήθηκε υγιές και είναι μέχρι σήμερα σε άριστη κατάσταση. Κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι η τραγωδία θα χτυπούσε τη μητέρα. Όπως περιγράφει ο σύζυγος, το πρώτο 48ωρο κύλησε χωρίς προβλήματα. Η γυναίκα, ήδη από το βράδυ της ίδιας μέρας της καισαρικής, σηκώθηκε από το κρεβάτι και περπάτησε. Την επομένη, στις 10 Ιουλίου, περπατούσε ξανά, φαινομενικά δυνατή. Το βράδυ της ίδιας ημέρας, ο σύζυγος αποχώρησε από το νοσοκομείο και επέστρεψε στο χωριό, αφήνοντάς την στα χέρια της μητέρας της. Μίλησαν στο τηλέφωνο γύρω στις 9 το βράδυ. «Ήταν καλά. Δεν μου είπε τίποτα ανησυχητικό», θυμάται.

Το πρωί της επόμενης μέρας, 11 Ιουλίου, συνέβη το αδιανόητο. Λίγα λεπτά μετά τη χορήγηση της πρωινής ενδοφλέβιας αγωγής, η γυναίκα κατέρρευσε. «Η πεθερά μου ήταν παρούσα», καταθέτει ο σύζυγος. «Μου είπε ότι ένιωσε ξαφνικά έντονη αδιαθεσία, φώναξε να φέρουν γιατρό και μέσα σε δευτερόλεπτα έπεσε αναίσθητη». Οι γιατροί έσπευσαν στον θάλαμο και άρχισαν ανάνηψη. Όταν ο ίδιος έφτασε στο νοσοκομείο, το σκηνικό ήταν εφιαλτικό: «Ήταν ένας χώρος γεμάτος γιατρούς. Όταν με είδε ο γιατρός, βγήκε και μου είπε: “Δεν ξέρουμε ακόμη με ακρίβεια τι συνέβη. Έπαθε ανακοπή, αλλά την επαναφέραμε”».

Ακολούθησε αξονική και μεταφορά στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας. Η γυναίκα ήταν σε κώμα. Δεν αντιδρούσε. Δεν είχε καμία επαφή με το περιβάλλον. Οι γιατροί προχώρησαν σε αποσωλήνωση δύο ημέρες αργότερα. «Ο γιατρός με πλησίασε και μου είπε: ‘Φοβάμαι ότι μπορεί να μείνει φυτό’». Λίγες μέρες μετά, σε νέα απόπειρα αποσωλήνωσης, η γυναίκα κατάφερε να κουνήσει τα χέρια της. «Μας είπαν τότε ότι υπάρχει μια ελπίδα», λέει ο σύζυγος. «Αλλά ήταν μόνο αυτό: μια ελπίδα». Μεταφέρθηκε στην Παθολογική Κλινική. Εκεί κόλλησε μικρόβιο του αναπνευστικού. Στην αξονική που ακολούθησε διαπιστώθηκε συγκέντρωση υγρού στην τομή της καισαρικής. Χρειάστηκε νέα χειρουργική επέμβαση και δεύτερη εισαγωγή στη ΜΕΘ. Αργότερα, όταν μεταφέρθηκε ξανά στην Παθολογική, μπορούσε πλέον να κουνήσει τα χέρια και τα πόδια της, να ανοίξει τα μάτια της και να γυρίσει το κεφάλι της. Όμως δεν μπορούσε να επικοινωνήσει.

«Ήταν εκεί… αλλά δεν ήταν. Δεν μπορούσε να μιλήσει, δεν καταλάβαινε τι της λέγαμε», λέει σήμερα ο σύζυγος. Μετά από μερικές ακόμη ημέρες, κρίθηκε αναγκαία η μεταφορά της σε Κέντρο Αποκατάστασης. Η επιλογή ήταν το “Ολύμπιον”, όπου παρέμεινε έως τον Ιανουάριο του 2023.

Ζει, αλλά όχι όπως πριν

Σήμερα, η γυναίκα αυτή βρίσκεται στο σπίτι της, στο πλευρό της οικογένειας – αλλά όχι πραγματικά «παρούσα». «Μπορεί να περπατήσει λίγα βήματα μέσα στο σπίτι, υποβασταζόμενη», εξηγεί ο σύζυγος. «Δεν μπορεί να βγει έξω, δεν μπορεί να αυτοεξυπηρετηθεί, ούτε να κάνει τις πιο απλές δουλειές». Η ομιλία της περιορίζεται σε μεμονωμένες λέξεις. Δεν μπορεί να συνομιλήσει, ούτε να εκφράσει με σαφήνεια τις ανάγκες της.

Οι γιατροί ήταν ξεκάθαροι: η σοβαρή εγκεφαλική βλάβη που υπέστη οφείλεται στο γεγονός ότι ο εγκέφαλός της έμεινε χωρίς οξυγόνο για σημαντικό χρονικό διάστημα. Η αιτία της ανακοπής φαίνεται να ήταν αλλεργικό σοκ από την ενδοφλέβια αγωγή που της χορηγήθηκε εκείνο το πρωί της 11ης Ιουλίου.

Γέννησε με προγραμματισμένη καισαρική – το βρέφος πέθανε από πνευμοθώρακα λίγες ώρες μετά

Η τρίτη περίπτωση, που ερευνάται από την Εισαγγελία ως ενδεχόμενο ιατρικής αμέλειας, αφορά μία ακόμη νέα γυναίκα, η οποία προσήλθε τον Αύγουστο σε δημόσιο μαιευτήριο, προκειμένου να γεννήσει το πρώτο της παιδί. Η κύηση είχε φτάσει στην 39η εβδομάδα και η γυναίκα είχε εισαχθεί στην κλινική με προγραμματισμένο τοκετό – συγκεκριμένα, με προγραμματισμένη καισαρική τομή. Στην αρχή, όλα έμοιαζαν να κυλούν ομαλά. Το χειρουργείο ολοκληρώθηκε, η μητέρα ανάρρωνε και το βρέφος γεννήθηκε ζωντανό. Ωστόσο, μέσα σε διάστημα μικρότερο των δύο ωρών, οι γιατροί διαπίστωσαν αναπνευστική δυσχέρεια στο νεογνό. Άμεσα μεταφέρθηκε στη Μονάδα Εντατικής Νοσηλείας Νεογνών, όπου τέθηκε υπό στενή παρακολούθηση. Παρά την αρχική σταθεροποίηση, η κατάστασή του επιδεινώθηκε. Οι λειτουργίες της καρδιάς και των πνευμόνων επιβραδύνονταν, η οξυγόνωση μειωνόταν και τελικά διαγνώστηκε πνευμοθώρακας – μια σοβαρή επιπλοκή που απαιτεί άμεση ιατρική παρέμβαση. Το νεογνό διασωληνώθηκε, αλλά παρά τις προσπάθειες των γιατρών, δεν κατάφερε να επιβιώσει. Η απώλεια ήταν σοκαριστική για τους γονείς. Είχαν εισέλθει στο νοσοκομείο με τη σιγουριά μιας ελεγχόμενης διαδικασίας και βρέθηκαν, ώρες αργότερα, να θρηνούν τον θάνατο του παιδιού τους, χωρίς ξεκάθαρες εξηγήσεις. Η υπόθεση αυτή εντάσσεται επίσης στην εισαγγελική προκαταρκτική εξέταση. Η αρμόδια εισαγγελική λειτουργός έχει ήδη διατάξει τη συλλογή του πλήρους ιατρικού φακέλου του νεογνού, ενώ έχουν ζητηθεί ένορκες καταθέσεις από τους νεογνολόγους που χειρίστηκαν το περιστατικό. Παράλληλα, έχει διαταχθεί η διενέργεια πραγματογνωμοσύνης από ανεξάρτητο ειδικό μαιευτήρα-γυναικολόγο, προκειμένου να διαπιστωθεί αν υπήρξαν καθυστερήσεις, ελλιπείς ενέργειες ή παραλείψεις στην αντιμετώπιση της κρίσης.

Την ίδια ώρα, σύμφωνα με τον δικηγόρο των θυμάτων κ. Λευτέρη Κάρτσωνα, ακόμη μία γυναίκα – αυτή τη φορά από το Λασίθι – ήρθε σε επαφή μαζί του, καταγγέλλοντας πως και εκείνη έχασε το παιδί της στο Βενιζέλειο Νοσοκομείο, μέσα στο ίδιο χρονικό πλαίσιο με τις υπόλοιπες περιπτώσεις.

Όπως επισημαίνει ο ίδιος, πρόκειται για υγιείς εγκύους, χωρίς προηγούμενο ιατρικό που θα μπορούσε να προδιαθέσει για μια τέτοια εξέλιξη. «Προσωπικά δεν πιστεύω ότι όλα αυτά είναι τυχαία. Είναι απολύτως απαραίτητο να δοθούν σαφείς απαντήσεις», τονίζει χαρακτηριστικά. Με την ολοκλήρωση της προκαταρκτικής έρευνας, ο αρμόδιος εισαγγελικός λειτουργός θα αξιολογήσει εάν υπάρχουν ενδείξεις τέλεσης ποινικών αδικημάτων. Σε περίπτωση που διαπιστωθούν ευθύνες, τα εμπλεκόμενα πρόσωπα αναμένεται να οδηγηθούν στη Δικαιοσύνη, ενδεχομένως αντιμέτωπα ακόμη και με την κατηγορία της ανθρωποκτονίας από αμέλεια.