Σήμα κινδύνου για το μέλλον των αγροτών της Μεσαράς – Ο δήμαρχος Φαιστού Γ. Νικολιδάκης μιλάει στο newshub.gr

Άμεσες ενέργειες από την κυβέρνηση διαφορετικά δεν υπάρχει μέλλον για τον αγροτικό κόσμο της Μεσαράς, ζητάει μέσω του newshub.gr ο δήμαρχος Φαιστού Γρηγόρης Νικολιδάκης, μιλώντας για όλα τα σοβαρά ζητήματα του παραγωγικού κόσμου, με την έλλειψη του νερού βέβαια όπως λέει, να είναι το νούμερο ένα. Σύμφωνα με το δήμαρχο Φαιστού, δεν είναι καθόλου εύκολο να αποφευχθεί η σταδιακή εγκατάλειψη των θερμοκηπιακών καλλιεργειών, ενώ αναφέρεται με σκληρή γλώσσα στις ελληνοποιήσεις των οπωροκηπευτικών, κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά στα βαφτίσια της πατάτας!

«Το μέλλον του πρωτογενή τομέα δυστυχώς, με την κατάσταση που επικρατεί λόγω της λειψυδρίας, λόγω της κλιματικής κρίσης, είναι  δυσοίωνο. Είναι πάρα πολύ δύσκολο. Αν τυχόν δεν παρθούν άμεσα δραστικά μέτρα. Δεν γίνει οργάνωση. Δεν γίνει προγραμματισμός στη χρήση του νερού όπως πρέπει να γίνει, τότε πολύ φοβάμαι ότι δεν θα μπορέσουμε για πολύ καιρό ακόμα να προχωρήσουμε».

-Τα αποθέματα είναι ελάχιστα, έτσι δεν είναι;

«Ακριβώς. Το πρόβλημα είναι αυτό. Εμείς κανονικά, θα έπρεπε στον κάμπο, να έχουμε τέτοια έργα, με τα οποία να κρατάμε το νερό της βροχής και απλούς να χρησιμοποιούμε τα αποθέματα της λεκάνης σαν εφεδρικά όταν υπάρχει πρόβλημα. Αυτή τη στιγμή εμείς έχουμε εξαντλήσει ήδη τα νερά της λεκάνης. Μετά τι;»…

-Ούτε από τις τελευταίες βροχές βελτιώθηκε κάπως η κατάσταση;

«Ό,τι νερά και να΄χει κάνει, ο υδροφόρος ορίζοντας της λεκάνης δεν έχει ανέβει σχεδόν καθόλου. Να φέρουμε λοιπό ένα παράδειγμα: Όταν πριν από 15 με 20 χρόνια, εμείς αρδεύαμε από ένα βάθος 15 – 20 μέτρα και μπορούσαμε να τραβήξουμε νερό και να αρδεύσουμε και τώρα έχουμε πάει στα 100 με 120 μέτρα, καταλαβαίνετε τη διαφορά και το πρόβλημα. Ειλικρινά το νερό στον κάμπο της Μεσαράς είναι ήδη στο «κόκκινο». Έπρεπε ήδη δηλαδή να έχουν υπάρξει οργανωμένα μέτρα, αποφάσεις οργανωμένες τέτοιες που να έχουμε μια ελπίδα. Δυστυχώς, ακόμα δεν έχει γίνει τίποτα. Διότι, από τις χιλιάδες γεωτρήσεις  που υπάρχουν στον κάμπο της Μεσαράς, η πλειοψηφία ανήκουν σε ιδιώτες.

Στην ύδρευση που έχει ο δήμος εμπλοκή, άντε να καταναλώσουμε με τον τουρισμό που έχουμε ένα 15 με 16% του νερού. Ζητάμε από τους ΤΟΕΒ που κάτι προσπαθούν να κάνουν, να βάλουν μία τάξη, αλλά και αυτοί φτάνουν σε στο υπόλοιπο ποσοστό, 40 με 45%. Οι ιδιωτικές γεωτρήσεις λοιπόν που αρδεύουν όλο τον υπόλοιπο κάμπο, πώς ελέγχονται; Ποιος τους ελέγχει; Τι χρήση κάνουν;  Αυτό είναι το βασικότερο πρόβλημα».

-Στο μεταξύ, σε ό,τι αφορά τον τομέα των κηπευτικών, πού βρισκόμαστε σήμερα; Δηλαδή,  λόγω της ξηρασίας, οι άνθρωποι δεν μπορούν να κάνουν καλά τη δουλειά τους. Πού βρίσκεται σήμερα η παραγωγή των κηπευτικών; Υπάρχει πληθώρα;

«Από πρόπερσι είχαν αρχίσει τα προβλήματα να διαφαίνονται. Είμαι σίγουρο ότι κάθε χρόνο που περνάει, το πρόβλημα θα είναι πολύ μεγαλύτερο. Τα πράγματα θα δυσκολεύουν πολύ περισσότερο. Δεν θέλω να γίνω αγγελιοφόρος κακών ειδήσεων. Αλλά τουλάχιστον με αυτά τα οποία έχουμε καταλάβει, με αυτά τα οποία έχουμε δει. Με το ό,τι βλέπουμε ότι δεν υπάρχει καμία προσπάθεια να γίνει μία ορθή διαχείριση από πουθενά, καταλαβαίνουμε τα αποτελέσματα».

-Από την πλευρά του ο αγροτικός κόσμος στην περιοχή σας πώς συμπεριφέρεται;  Δηλαδή, πώς προσπαθεί να αντιμετωπίσει τα προβλήματα;

«Θεωρώ ότι η πλειοψηφία του κόσμου,  ακόμα δεν έχει κατανοήσει το μέγεθος του προβλήματος. Ειλικρινά δεν το έχει κατανοήσει. Και επειδή πραγματικά μπορούμε να φτάσουμε πάρα πολύ σύντομα στο σημείο μηδέν, τότε τα πράγματα θα είναι τραγικά».

-Από την άλλη έχουμε και αυτά τα φαινόμενα που καταγγέλλουν και  οι παραγωγοί. Δηλαδή, ακόμα και στην περιοχή της Μεσαράς, να έρχονται εισαγόμενες ντομάτες. Ή να έρχονται από τρίτες χώρες προϊόντα σε άλλες περιοχές της Κρήτης και να εκτοπίζουν τα δικά μας προϊόντα. Τι γίνεται με αυτή την ιστορία; Δεν υπάρχει από το κράτος μία στήριξη στον τομέα αυτό.

«Όλα αυτά είναι μαζεμένα. Γιατί φανταστείτε τώρα, ότι οι δικοί μας αγρότες, είναι υποχρεωμένοι να πληρώνουν το νερό υπερτιμολογημένο.  Είναι υποχρεωμένοι να χρησιμοποιούν φάρμακα αυτά που τους επιβάλλει ο Ε.Ε. Άρα λοιπόν ένα κόστος αρκετά αυξημένο. Και μετά ξαφνικά βλέπουμε ντομάτες ή άλλα προϊόντα, από χώρες στις οποίες δεν υπάρχει κανείς έλεγχος και λογικά οι τιμές τους είναι πολύ μικρότερες και παράγουμε προϊόντα, τόσο ακριβά, με τόσο μεγάλο πρόβλημα. Και φτάνουμε στο σημείο να τα πετάμε. Ε αυτό είναι πρωτάκουστο. Ειλικρινά».

-Σήμερα που μιλάμε υπάρχουν εισαγόμενες ντομάτες στο Τυμπάκι;

«Δεν μπορώ να σας πω για ντομάτες. Σίγουρα όμως υπάρχει μια πολύ μεγάλη μερίδα πατάτες εισαγόμενες, γιατί η Μεσαρά τώρα αρχίζει να μπαίνει στην πατάτα. Το Οροπέδιο έχει πάθει ζημιές από τις τελευταίες βροχές. Και έτσι ξένες πατάτες έχουμε σίγουρα στον τόπο μας».

-Ναι αλλά την ίδια ώρα παντού βλέπουμε «ντόπιες» πατάτες…

«Αυτή τη στιγμή ξέρουμε ότι δεν υπάρχουν. Τώρα μόνο η Μεσαρά άρχισε να μπαίνει στην αγορά δειλά – δειλά. «Ελληνικές» δηλαδή από πού; Ντόπιες; Τι εννοούν;  Βαφτισμένες. Εντάξει. Τις έχουν βαφτίσει «ντόπιες». Μην το παίρνουμε και πολύ στα σοβαρά. Στην Ελλάδα, ό,τι δηλώσεις είσαι. Άρα λοιπόν γιατί και οι πατάτες αυτές να μην είναι «ελληνικές»;