Θέμα newshub.gr: Ελάχιστη σταφίδα έχει παραχθεί φέτος στο νομό Ηρακλείου!

Ελάχιστη σταφίδα έχει παραχθεί φέτος στο νομό Ηρακλείου και ο προβληματισμός είναι έντονος για το μέλλον του προϊόντος. Μπορεί δηλαδή η τιμή των 3,5 ευρώ το κιλό στο δυάρι κατά μέσο όρο να θεωρείται ικανοποιητική, όμως το προϊόν είναι ελάχιστο, όπως και τα οφέλη για τους παραγωγούς.
Με τα πιο μελανά χρώματα περιγράφει στο newshub.gr την κατάσταση που επικρατεί φέτος στη σταφίδα αλλά και γενικότερα στα αμπελουργικά προϊόντα, το μέλος της διοίκησης της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Ηρακλείου και αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Αγροτικών Συνεταιριστικών Οργανώσεων και Επιχειρήσεων Ελλάδος (ΣΑΣΟΕΕ) Μιχάλης Καμπιτάκης.
«Φέτος ήταν γρήγορος ο τρύγος. Στα επιτραπέζια ίσα που καλύφτηκε η αγορά. Είχαμε μία αύξηση των τιμών 20% με 30%, αλλά δεν υπήρχε προϊόν να πουλήσουμε.

Από κει και πέρα στα οινοποιήσιμα δεν καλύφθηκε η αγορά. Δεν πήραν ούτε οι ιδιώτες ούτε οι συνεταιριστές τις ποσότητες των σταφυλιών που ήθελαν γιατί δεν υπήρχαν.
Διότι έχουν περάσει δύο χρόνια ξηρασίας και ό,τι είχε μείνει το αποτελείωσε ένας παρατεταμένος τρίμηνος καύσωνας. Και στη σταφίδα είδαμε μια «τρελή» άνοδο των τιμών.
Δηλαδή από 2,5 ευρώ περίπου χωρίς ΦΠΑ τα προηγούμενα χρόνια στο «δυάρι», αυτή τη στιγμή η σταφίδα έχει φτάσει και πωλείται στα 3,5 ευρώ το κιλό, χωρίς πάντα το ΦΠΑ. Αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει σταφίδα. Είναι κάτι ανάλογο με το ελαιόλαδο, που είχαμε μια πολύ καλή τιμή στα 9 ευρώ το κιλό, πέρυσι, αλλά δεν είχαμε προϊόν να πουλήσουμε».
Σύμφωνα με τον συνεταιριστή ειδικά στη σταφίδα φέτος οι ποσότητες είναι πολύ μικρές. «Έτσι δυστυχώς ο παραγωγός δεν μπορεί να απολαύσει αυτές τις καλές τιμές που έχουν φέτος
διαμορφωθεί».

Μια φορά κι έναν καιρό

Κι όμως. Η Κρήτη και για την ακρίβεια ο νομός Ηρακλείου, είχε φτάσει στις καλές εποχές – δηλαδή μέσα στη δεκαετία του ΄80 - τους 80 έως και 100 χιλιάδες τόνους. Αξίζει να σημειωθεί, ότι στις αρχές της δεκαετίας του 2010, με την
οικονομική κρίση να έχει μόλις αρχίσει για την Κρήτη, οι αμπελουργοί του νησιού έκαναν μια αξιόλογη προσπάθεια
επαναφοράς της σταφιδοποίησης.
Είχαν τότε και την ΚΣΟΣ σύμμαχο στην προσπάθειά τους, μέσα από αυξήσεις στις τιμές παραγωγού, για ένα προϊόν που θα αποτελούσε “θαύμα” αν έβγαινε στους 8-10 χιλιάδες τόνους.
Ούτε οι συμβουλές των συνεταιριστών και των ιδιωτών με το γνωστό «κάντε σταφίδα», ούτε οι ρομαντικοί σταφιδοπαραγωγοί στο Μαλεβίζι, ούτε οι νέες φυτεύσεις νέων αγροτών, που είπαν πως δε θα καταθέσουν τα
όπλα αλλά θα πολεμήσουν για να μείνουν στα χωριά τους, στάθηκαν αρκετά για να επικρατήσει και πάλι η κρητική σουλτανίνα. Έτσι, ξανά τα τελευταία χρόνια πέσαμε στα εξευτελιστικά επίπεδα των 1.000 έως το πολύ 3.000 τόνων, με τη φετινή κατρακύλα να μην έχει
προηγούμενο!

Η αρχή του τέλους

Όπως καταγγέλλουν οι αγροτικοί φορείς, κρίσιμο σημείο της αντίστροφης μέτρησης για τη σουλτανίνα αποτελεί η κατάργηση του προστατευτισμού του προϊόντος την περίοδο 1990-1991, οπότε και ψηφίστηκε ο σχετικός κανονισμός, που ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων, με αποκορύφωση τα γεγονότα της πυρπόλησης της Νομαρχίας στις 30 Σεπτεμβρίου το 1991. Μάλιστα, η δεκαετία του ’80 έκλεισε με μια παραγωγή σταφίδας που
ξεπέρασε τους 70.000-80.000 τόνους. Βέβαια, “χαστούκι” για το άλλοτε χρυσοφόρο προϊόν της Κρήτης αποτέλεσε η μάστιγα της φυλλοξήρας. Η
αναμπέλωση, μάλιστα, που ξεκίνησε μες στη δεκαετία του ’80 στηρίχτηκε σε φυτωριακό υλικό που, όπως αποδείχτηκε στη συνέχεια, ήταν ανθεκτικό
μόνο στη φυλλοξήρα, αλλά όχι σε άλλες ασθένειες, εξαιτίας των οποίων σήμερα τα αμπελωμένα αμπέλια “σβήνουν” το ένα μετά το άλλο.

Θα ξαναζήσουμε ποτέ αυτές τις ωραίες εποχές της κρητικής σταφίδας; Θα ξαναγίνουμε νοικοκύρηδες στον τόπο μας; «Μόνο εάν το επίσημο κράτος ξεκινήσει μια σωστή, επιστημονικά άρτια αναμπέλωση, χρηματοδοτώντας
τη γεωργική έρευνα για να φτάσουμε στα επιθυμητά αποτελέσματα», απαντούν διαχρονικά οι εκπρόσωποι των αμπελουργών.
Η σουλτανίνα ήρθε στην Κρήτη από τους Μικρασιάτες πρόσφυγες. Αλλά αμπέλια όπως και ελιές, καλλιεργούνταν στο νησί από τη Μινωϊκή περίοδο. Το ερώτημα είναι, τι θα γίνει μέσα στα επόμενα χρόνια, για να αποτραπεί ο αφανισμός της αμπελουργίας που όπως λένε οι εκπρόσωποι των αγροτών, ήδη φαίνεται να έρχεται με γοργούς ρυθμούς μάλιστα;
Ιδιαίτερα ως προς τη σταφίδα, η απαισιοδοξία είναι μεγάλη. Η φετινή χρονιά, πάντως, δεν έχει προηγούμενο.