Θλίψη για το θάνατο σε τροχαίο της Αννίκας Τριανταφυλλάκη- Σήμερα το τελευταίο αντίο

Θλίψη σκόρπισε στο Ηράκλειο ο θάνατος της 63χρονης Αννίκας Τριανταφυλλάκη, γνωστής λογίστριας στην πόλη.

Η άτυχη Αννίκα, παρασύρθηκε από δίκυκλο  στη Λεωφόρο Κνωσού κι έχασε τη ζωή της εντελώς απρόσμενα βυθίζοντας στο πένθος τους οικείους της, τον κλάδο των φοροτεχνικών όπου ανήκε, αλλά και τους φίλους και γνωστούς της που αδυνατούν να πιστέψουν πως δεν βρίσκεται πια στη ζωή.

Η Αννίκα υπήρξε άνθρωπος που αγαπούσε τη ζωή και δεν το έκρυβε.

Πάθος της η αστρολογία και μάλιστα είχε δική της σελίδα με αστρολογικές πληροφορίες σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης και εκατοντάδες μέλη που τη γέμισαν με μηνύματα θλίψης στο άκουσμα του θανάτου της.

Η κηδεία της θα γίνει στη 1 το μεσημέρι  από το νέο Κοιμητήριο Ηρακλείου.

Τι αναφέρει για τους θανάτους πεζών ο Γιάννης Λιονάκης

Υπενθυμίζεται ότι χθες ο Γιάννης Λιονάκης με αφορμή το θάνατο της 63χρονης έγραψε τα εξής:

"Κάθε χρόνο στο νησί μας έχουμε οκτώ με 10 θανάτους από παράσυρσή πεζών

Και δεν έχουμε και τις μεγαλύτερες πόλεις του κόσμου να φανταστεί κανείς. Και όμως,το 15%των θανάτων είναι παρασύρσεις πεζών, κυρίως ευάλωτων χρηστών του δρόμου όπως παιδιά και ηλικιωμένοι.

Θα μπορούσαν να μη συμβαίνουν; Προφανώς!Αλλά ποια αγωγή και ποια προσοχή θα μας βοηθούσε σαυτό; Όταν έχεις όριο ταχύτητας τα 50 χλμ και ζητάς να γίνει αυτό το όριο 30 και ακούς φωνές ότι θα παρακωλύεται η κυκλοφορία, όταν δεν μάθαμε ότι η κάθετη διάσχιση δρόμων γίνεται μόνο από διαβάσεις πεζών, όταν για να φτάσεις στην διάβαση πρέπει να βάδισεις σ’ αυτήν από πεζοδρόμιο κι αυτό δεν υπάρχει,όταν φτιάχνεις διάβαση μόνο για να περάσεις απέναντι αλλά δε σκέφτηκες ότι μπορεί να χρειαστεί να συνεχίσεις την πορεία σου στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας και εκεί δεν έχεις διάβαση αλλά κι αν είχες λίγο παραπάνω δεν έχει πεζοδρόμιο, τότε τι κάνεις;

Πότε πήραμε τα παιδιά μας στην ηλικία των 4-5 χρονών να τα ξεκινήσουμε να εξοικειώνονται στο δρόμο ας πούμε για το σχολείο; Να μάθουν δηλαδή σε ποια πλευρά του δρόμου θα βαδίζουν, σε ποια κατεύθυνση θα πρωτοελέγξουν και με ποιο τρόπο στη συνέχεια θα περάσουν απέναντι.

Πότε υιοθετήσαμε πρακτικές χαμηλής ταχύτητας των 30 km που ξέρεις ότι αν γίνει το λάθος τα αποτελέσματα μπορεί να μην είναι τραγικά.

Πότε συνειδητοποιήσαμε ότι η απόσταση από την ταχύτητα των 30 km μέχρι τα 50 km δεκαπλασιάζει την πιθανότητα του τροχαίου θανάτου;

Πότε μιλήσαμε για τα ανοιχτόχρωμα ρούχα που πρέπει να βάλουμε ή τα ανακλαστικά στοιχεία που πρέπει να έχει ο πεζός ιδιαίτερα όταν περπατάει την νυχτερινή ώρα;

Πότε θα σταματήσουμε να στεναχωριόμαστε και να ευχόμαστε ..καλό παράδεισο έτσι απλά χωρίς να κάνουμε τίποτα για να αλλάξουμε;"