Αυτισμός: Η ορμόνη που αυξάνει την κοινωνικότητα των μοναχικών ανθρώπων στο φάσμα

Για χρόνια, η Catherine Talbot από το Florida Tech, επίκουρη καθηγήτρια ψυχολογίας, εργάζεται για να εξιχνιάσει την κοινωνικότητα των αρσενικών πιθήκων rhesus και τον τρόπο που οι περιορισμένης κοινωνικότητας πίθηκοι μπορούν να χρησιμεύσουν ως εργαλείο κατανόησης των ανθρώπων στο φάσμα του αυτισμού.

Τα πιο πρόσφατα ευρήματά της δείχνουν ότι η αναπλήρωση μιας ανεπαρκούς ορμόνης, της βαζοπρεσσίνης, βοήθησε τους πιθήκους να γίνουν πιο κοινωνικοί χωρίς να αυξηθεί η επιθετικότητά τους – μια ανακάλυψη που θα μπορούσε να αλλάξει τη θεραπεία του αυτισμού.

Προς το παρόν, υπάρχουν μόνο δύο εγκεκριμένες από τον FDA θεραπείες, δήλωσε η Talbot, αλλά αντιμετωπίζουν μόνο τα συναφή συμπτώματα και όχι τη ρίζα της ASD.

Η αύξηση τόσο του επιπολασμού όσο και της ευαισθητοποίησης σχετικά με τη διαταραχή του αυτισμού προκαλεί το ακόλουθο ερώτημα: Ποια είναι η αιτία;

Η αλλαγή στην συμπεριφορά των πιθήκων 

Ορισμένοι πίθηκοι rhesus έχουν μια συμφυή αποφευκτική συμπεριφορά, γεγονός που σημαίνει ότι επιδεικνύουν πενιχρές κοινωνικές γνωστικές δεξιότητες, σε αντίθεση με άλλους. Η ατομική διακύμανση της κοινωνικότητάς τους είναι συγκρίσιμη με τον τρόπο με τον οποίο ποικίλλει η ανθρώπινη κοινωνικότητα, που κυμαίνεται από ανθρώπους που θεωρούμε «κοινωνικές πεταλούδες» μέχρι εκείνους που είναι μοναχικοί, παρόμοια με κάποιους ανθρώπους που έχουν διαγνωστεί με ΔΦΑ, δήλωσε η ειδικός. Στόχος της ήταν να κατανοήσει πώς οι παραλλαγές στη βιολογία και τη συμπεριφορά επηρεάζουν την κοινωνική νόηση.

Σε μια ερευνητική εργασία που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό PNAS, η Talbot και ερευνητές από το Στάνφορντ, το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, το Ντέιβις και το Εθνικό Κέντρο Έρευνας για τα Πρωτεύοντα της Καλιφόρνιας διερεύνησαν τη βαζοπρεσσίνη, μια ορμόνη που είναι γνωστό ότι συμβάλλει στην κοινωνική συμπεριφορά των θηλαστικών, ως μια πιθανή θεραπευτική αγωγή που μπορεί τελικά να βοηθήσει τα άτομα με αυτισμό να λειτουργήσουν καλύτερα στην κοινωνία.

Οι ερευνητές χορήγησαν την ορμόνη μέσω ενός νεφελοποιητή, τον οποίο οι πίθηκοι μπορούσαν να επιλέξουν. Για λίγα λεπτά κάθε εβδομάδα, οι πίθηκοι έπιναν λευκό χυμό σταφυλιού, την πιο αγαπημένη τους τροφή.

Στη συνέχεια θέλησαν να δουν πώς ανταποκρίνονται οι πίθηκοι τόσο σε θετικά όσο και σε επιθετικά ερεθίσματα, δείχνοντάς τους βίντεο που απεικονίζουν αυτές τις συμπεριφορές. Επίσης, συνέκριναν την ικανότητά τους να αναγνωρίζουν και να θυμούνται νέα αντικείμενα και πρόσωπα, η οποία είναι μια άλλη σημαντική κοινωνική δεξιότητα.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι:

-οι φυσιολογικά περιορισμένης κοινωνικότητας πίθηκοι δεν ανταποκρίνονται στην κοινωνική επικοινωνία και ήταν καλύτεροι στην αναγνώριση και την απομνημόνευση αντικειμένων και όχι προσώπων, παρόμοια με κάποιους ανθρώπους που έχουν διαγνωστεί με διαταραχή αυτιστικού φάσματος.
-η βαζοπρεσσίνη ώθησε τους πιθήκους να ανταποδίδουν τις φιλοκοινωνικές συμπεριφορές, αλλά όχι να εκδηλώνουν επιθετικότητα. Βελτίωσαν επίσης τη μνήμη αναγνώρισης του προσώπου τους, καθιστώντας την ισοδύναμη με τη μνήμη αναγνώρισης αντικειμένων.