Η Ελλάδα αποχαιρέτησε τον Διονύση Σαββόπουλο: Συγκίνηση στους επικήδειους – Με τη «Συννεφούλα» η πομπή στο Α΄νεκροταφείο

Στην τελευταία του κατοικία στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών οδηγήθηκε ο Διονύσης Σαββόπουλος.

Η νεκρώσιμη πομπή έφθασε λίγο μετά τις 15:15 στο Α’ Νεκροταφείο, συνοδευόμενη με τα τραγούδια του αγαπημένου Νιόνιου.

«Συννεφούλα» «Ας κρατήσουν οι χοροί» «Μη μιλάς άλλο γι αγάπη» μερικά από τα τραγούδια που ακούγονταν στον αέρα σε όλη τη διάρκεια της ταφής.

Πλήθος κόσμου κατέκλυσε από νωρίς τη Μητρόπολη Αθηνών όπου τελέστηκε η εξόδιος εξολουθία και εκφωνήθηκαν οι επικήδειοι. Πρώτος μίλησε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης. «Δεν θα σε αποχαιρετίσω με ένα απλό αντίο, αλλά και με ένα μεγάλο ευχαριστώ», είπε.

«Δεν ήταν μόνο η δημόσια συμπεριφορά του Διονύση» -είπε ο πρωθυπουργός- «που ένωνε στο πρόσωπο του την Τέχνη με την πολιτική», επισημαίνοντας ότι δεν δέχθηκε ποτέ δημόσιες θέσεις και αξιώματα, αλλά ήταν «και το μήνυμα της ενότητας και της κοινότητας των Ελλήνων που διέτρεχε το έργο και τη δράση του». Ο κ. Μητσοτάκης αποχαιρέτησε τον Διονύση Σαββόπουλο με ένα «μεγάλο ευχαριστώ στο όνομα τόσων γενεών» που σφράγισε η διαδρομή του.

Τον λόγο πήρε κατόπιν η πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου. «Δεν λύγισε ποτέ ο λόγος σου (…)» είπε φανερά συγκινημένη. «Η φωνή σου θα αντηχεί για πάντα μέσα μας και η μνήμη σου θα ζει σε κάθε νότα και σε κάθε λέξη που μας άφησες.
Το έργο σου δεν είναι μόνο μία μουσικά αποτυπωμένη πολιτική και πολιτισμική ιστορία του τόπου μας.
Είναι μια σπουδή ποιητική, μια γλώσσα Σαββοπουλική, τολμηρή και τρυφερή, ανατρεπτική και θεραπευτική, που μιλά της καθεμιάς γενιάς, καινούριας και παλιάς» είπε ακόμα η κ. Σακελλαροπούλου.

«Ξεκουράσου, ξεκουράσου τώρα, Διονύση. Ήξερες ακριβώς τι θα παίξεις για τα παιδιά που θα έρθουν και που θα κατανοούν όλο και καλύτερα την κάθε πολύτιμη λέξη σου. Για να μαθαίνουν που πατούν και που πηγαίνουν, ποια είναι η ταυτότητά τους και για ποιο λόγο πρέπει να συνεχίσουν να αγαπούν και να είναι περήφανοι για αυτή τη γλώσσα. Για ό, τι ελληνικό υπάρχει ακόμα μέσα μας και γύρω μας. Γι αυτόν τον πολιτισμό που τόσο αγάπησες και τραγούδησες γι αυτή την ταλαίπωρη πατρίδα» είπε η Δήμητρα Γαλάνη.

«Είπες κάποτε ότι ο συνθέτης ενώνει τα κομμάτια της ψυχής μας σε ένα. Το έκανες πολύ καλά, ένωσες τα κομμάτια μας. (…) Εκ μέρους των γνωστών και αγνώστων ποιητών μιας αντιποιητικής εποχής, των σημερινών καλλιτεχνών, μιας Ελλάδας που παραμένει οικόπεδο και αποικία, αλλά που την αγάπησες, την τίμησες και την πλούτισες, εκ μέρους του κάθε ακροατή που χώρεσε στα τραγούδια σου και του κάθε παιδιού που σε περιέχει χωρίς να το ξέρει. Σε ευχαριστώ» είπε στον επικήδειο ο Αλκίνοος Ιωαννίδης.

«Διονύση μου, τι πράγματα είναι αυτά αγόρι μου; Έτσι είπαμε; Ξαφνικά ένα unplug;» είπε παίρνοντας το λόγο ο Σταμάτης Φασουλής.

«Ακούω παντού, ακούμε όλοι δηλαδή ότι το τραγούδι φεύγοντας ο Διονύσης έγινε πιο φτωχό. Λάθος. Ο Διονύσης αφήνει, μάλλον εσύ αφήνεις ένα ελληνικό τραγούδι, όχι πλούσιο, πάμπλουτο. Δεν ξέρω αν χωρίς εσένα θα ήταν τόσο πλούσιο. Εκεί θα ήταν λίγο πιο φτωχό, για να μην πω περισσότερο» δήλωσε στον επικήδειο λόγο του για τον Διονύση Σαββόπουλο ο κ. Φασουλής.

Με ιδιαίτερη ευαισθησία μίλησε και ο γιος του Κορνήλιος Σαββόπουλος: «Πολλά από τα τραγούδια σου είχαν δυο τραγούδια. Το ένα έτρεχε μπροστά το κυρίως θέμα και το άλλο ακολουθούσε από πίσω στο background … Μου πήρε 57 χρόνια να καταλάβω γιατί το έκανε αυτό. Είχε δυο ζωές, η μια ήταν πιο άυλη και πνευματική και η άλλη πιο γήινη, πιο σταθερή, πιο υλική», είπε, ενώ συγκινητικός ήταν και ο εγγονός του Σαββόπουλου. «Από πάντα θυμάμαι να μου μεταδίδεις την αγάπη σου με ειλικρίνεια, είναι σαν μέσα σου να είχες βρει την αληθινή αγάπη στην πιο απλή μορφή της, σαν να είχες νιώσει και καταλάβει τον πυρήνα της και τον πραγματικό λόγο που οι άνθρωποι αγαπάμε», σημείωσε.

Μετά το πέρας των επικηδείων και υπό τον ήχο αγαπημένων τραγουδιών που παιάνισαν η μπάντα του Πολεμικού Ναυτικού στον προαύλειο χώρο της Μητρόπολης Αθηνών και η Φιλαρμονική του Δήμου Αθηναίων στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών, αλλά και χειροκροτημάτων από τον κόσμο που τα σιγοτραγουδούσε, η σορός του Διονύση Σαββόπουλου συνάντησε την τελευταία κατοικία του.