Εντυπωσιακή η εικόνα στο εσωτερικό του Αγίου Μηνά μετά τις εργασίες συντήρησης του ναού

Πλήθος πιστών συρρέει από σήμερα στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Μηνά, που πανηγυρίζει αύριο 11 Νοεμβρίου, για να τιμήσει τον  προστάτη του Ηρακλείου.

Φέτος μάλιστα η γιορτή του γίνεται με ανανεωμένο το εσωτερικό του ναού, όπου το προηγούμενο διάστημα το Υπουργείο Πολιτισμού εκτέλεσε εργασίες καθαρισμού και ανάδειξης-προστασίας των τοιχογραφιών του κι όχι μόνο.

Ο πλούσιος τοιχογραφικός διάκοσμος του Αγίου Μηνά πλέον έχει ζωηρά και φωτεινά χρώματα ενώ οι πεσσοί του στην κυριολεξία λάμπουν.

Βέβαια οι εργασίες εσωτερικά δεν έχουν ολοκληρωθεί, πράγμα που αναμένεται να συμβεί το επόμενο διάστημα.

Ζητούμενο ήταν να μπορέσει να λειτουργήσει ο ναός στη γιορτή του Αγίου Μηνά χωρίς σκαλωσιές για να δεχθεί τους χιλιάδες πιστούς που τιμούν κάθε χρόνο τον Άγιο στο δικό του «σπίτι», κι έτσι έγιναν οι πρώτες σημαντικές εργασίες συντήρησης με σκοπό να συνεχιστούν αργότερα. 

Εκτός αυτού αναμένεται, σε χρόνο που ακόμα δεν έχει προσδιοριστεί, εργασίες αποκατάστασης εξωτερικά στο κτίσμα και στο καμπαναριό του.

Η κτίση του ναού

Για την ιστορία να αναφέρουμε πως η ανάπτυξη της χριστιανικής κοινότητας του Ηρακλείου στα μέσα του 19ου αιώνα κατέστησε σαφή την ανάγκη ανέγερσης ενός νέου και μεγάλου μητροπολιτικού ναού αφού ο παλιός και μικρότερου μεγέθους ναός του Αγίου Μηνά δεν μπορούσε να καλύψει τις ανάγκες.

Την ιδέα για ένα καινούργιο ναό συνέλαβε ο δραστήριος Μητροπολίτης Κρήτης και μετέπειτα Οικουμενικός πατριάρχης, Διονύσιος Χαριτωνίδης.

Τη θέση ανέγερσης του στο χώρο, όπου υπήρχε κήπος επί Βενετοκρατίας, θέλει η παράδοση, να έχει υποδείξει ο ίδιος ο Άγιος σε έναν καλόγερο της εκκλησίας του παλιού Αγίου Μηνά.

Ο θεμέλιος λίθος τοποθετήθηκε το 1862 ενώ η ανέγερση του ολοκληρώθηκε και εγκαινιάστηκε, σε μια λαμπρή τελετή, τον Απρίλιο του 1895.

Έκτοτε αποτελεί το επίκεντρο της θρησκευτικής ζωής των Ηρακλειωτών διατηρώντας στο ακέραιο μέχρι και σήμερα την αρχική μορφή του.

Πρόκειται για ένα οικοδόμημα μεγαλοπρεπές, στο διάκοσμο του οποίου (εσωτερικό και εξωτερικό) συνυπάρχουν, με βάση τις περιγραφές του Θ. Δετοράκη, στοιχεία εκλεκτικής διακόσμησης διαφόρων ρυθμών, άλλα δανεισμένα από την κλασσική αρχαιότητα και άλλα ελεύθερης σύνδεσης ποικίλων χαρακτηριστικών της κλασσικής παράδοσης, με έντονη παρουσία και αναγεννησιακών μορφών αλλά και διακοσμήσεις ισλαμικού και γενικότερα ανατολικού τύπου.