Γερμανία: «Μετά το 2027» τα δύσκολα για τον προϋπολογισμό

«Απογοητευμένες προσδοκίες δισεκατομμυρίων» είναι ο τίτλος στο σχόλιο της Frankfurter Allgemeine Zeitung (FAZ). Μεταξύ άλλων διαβάζουμε: «Πριν προλάβει να στεγνώσει η μελάνη στις υπογραφές για τον προϋπολογισμό του 2025, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση αναγκάζεται να παραδεχθεί ότι δεν υπάρχουν παρά ελάχιστα χρήματα στο τεράστιο Κέρας της Αμάλθειας. Δεν εννοούμε τις τρύπες του προϋπολογισμού που θα ανοίξουν τα επόμενα χρόνια, αλλά την ώθηση στις υποδομές που υποτίθεται ότι θα υπήρχε με τη βοήθεια του Ειδικού Ταμείου, αλλά τελικά δεν υπάρχει». Και αυτό γιατί, σύμφωνα με την εφημερίδα της Φρανκφούρτης, με τα χρήματα του κρατικού προϋπολογισμού για το 2025 απλώς «κλείνουν τρύπες, κυριολεκτικά. Για τις επιπλέον υποδομές, που είχαν παραμεληθεί επί σειρά ετών, τα χρήματα δεν επαρκούν».

«Ναρκοπέδια» για τον υπουργό Οικονομικών

Η Süddeutsche Zeitung εκτιμά ότι από το 2027 και μετά ο υπουργός Οικονομικών Λαρς Κλίνγκμπαϊλ θα βρεθεί μπροστά σε μία «χιονοστιβάδα προβλημάτων». Όπως επισημαίνει, «ο υπουργός έχει ήδη παραδεχθεί ότι στον μεσοπρόθεσμο σχεδιασμό του για την περίοδο 2027-2029 ακόμη λείπουν περισσότερα από 170 δισεκατομμύρια ευρώ. Και αυτή δεν είναι καν ολόκληρη η αλήθεια. Όποιος παρατηρεί με μεγαλύτερη προσοχή τον σχεδιασμό, ανακαλύπτει δύο ακόμη ‘ναρκοπέδια’. Το πρώτο είναι οι γενικές κρατικές δαπάνες, οι οποίες ως το τέλος της δεκαετίας αυξάνονται σε 574 δισεκατομμύρια ευρώ από 503 σήμερα. Αυτό ισοδυναμεί με αύξηση κατά 3,3% ετησίως, κάτι που εκ πρώτης όψεως δεν φαίνεται ασυνήθιστο. Αν δούμε όμως πιο προσεκτικά τους αριθμούς, διαπιστώνουμε ότι αυτή η αύξηση οφείλεται σχεδόν αποκλειστικά στο κόστος για τα τοκοχρεολύσια και τις κοινωνικές δαπάνες»

Το δεύτερο «ναρκοπέδιο» για τον υπουργό Οικονομικών, εκτιμά η εφημερίδα του Μονάχου, είναι ότι το μέσο ευελιξίας για τον κρατικό προϋπολογισμό για μη προκαθορισμένες δαπάνες «μειώνεται από 24% σήμερα στο 3% στο τέλος της δεκαετίας. Ακόμη και αν ένα μέρος του προβλήματος λυνόταν μέσω της υψηλότερης οικονομικής ανάπτυξης, η πολιτική θα έχανε σχεδόν κάθε περιθώριο ευελιξίας. Το μόνο που θα μπορούσε να δώσει λύσεις είναι σαφείς περικοπές στην κοινωνική πολιτική, δραστικές μειώσεις κρατικών επιδοτήσεων ή σημαντικές αυξήσεις φόρων- για παράδειγμα σε κληρονόμους μεγάλων περιουσιών». 

«Πολλά χρέη, ελάχιστο κέρδος»

Και μία φωνή από την ανατολική Γερμανία: η Märkische Oderzeitung παρατηρεί ότι «διαλύεται ο όμορφος, θαυματουργός κόσμος των αμέτρητων δισεκατομμυρίων που θα αποκαθιστούσαν υποδειγματικά τις υποδομές στη Γερμανία, με χρηματοδότηση από νέο δανεισμό. Ούτε στην περίπτωση των αυτοκινητοδρόμων δεν τηρείται η υπόσχεση για νέα έργα επί πιστώσει, προκειμένου να πάει η χώρα μπροστά. Μία σειρά από (επενδυτικά) σχέδια, για μερικά από τα οποία η προετοιμασία είχε ολοκληρωθεί, φαίνεται ότι έχει παγώσει (…) Η Γερμανία χρεώνεται μέχρι τον λαιμό, αλλά τελικά ποιο είναι το αποτέλεσμα; Πολύς θόρυβος, πολλά χρέη, αλλά ελάχιστo κέρδος».   

Πηγή: DW.com