Εμμηνόπαυση: Ποιες γυναίκες μπορεί να βιώσουν πιο έντονα συμπτώματα

Η εμμηνόπαυση αποτελεί μια φυσική αλλά συχνά απαιτητική φάση ζωής, που συνοδεύεται από σωματικές και ψυχολογικές αλλαγές. Για τα άτομα στο φάσμα του αυτισμού, η περίοδος αυτή μπορεί να είναι ακόμη πιο περίπλοκη, με εντονότερα συμπτώματα και περιορισμένη πρόσβαση σε κατάλληλη υποστήριξη.

Νέα ανασκόπηση στο Autism in Adulthood, φέρνει στο φως τις ιδιαίτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν τα αυτιστικά άτομα στην εμμηνόπαυση, αλλά και τα κενά στο σύστημα υγείας.

Έντονα συμπτώματα και αυξημένες δυσκολίες

Όπως αναλύουν οι ερευνήτριες της μελέτης, Aimee Grant, Harriet Axbey και Rebecca Ellis από το Πανεπιστήμιο Σουόνσι της Ουαλίας, στο The Conversation, η εμμηνόπαυση, αν και τεχνικά ορίζεται από μία ημέρα -τη συμπλήρωση 12 μηνών χωρίς έμμηνο ρύση -στην πραγματικότητα περιλαμβάνει μια μακρά μεταβατική περίοδο.

Η περιεμμηνόπαυση και η μετεμμηνόπαυση συνοδεύονται συχνά από εξάψεις, νυχτερινές εφιδρώσεις, αλλαγές στη διάθεση, στη μνήμη και στη συγκέντρωση, καθώς και από προβλήματα όπως κολπική ξηρότητα ή ακράτεια ούρων.

Σύμφωνα με την ανασκόπησή τους, τα αυτιστικά άτομα αναφέρουν αντίστοιχα συμπτώματα με τον γενικό πληθυσμό, αλλά συχνά σε μεγαλύτερη ένταση. Αισθητηριακές ευαισθησίες μπορεί να εντείνονται, προκαλώντας περισσότερες και εντονότερες στιγμές υπερφόρτωσης («meltdowns»). Η κόπωση αναδεικνύεται ως κρίσιμο ζήτημα, ιδιαίτερα για όσους συνηθίζουν να «καμουφλάρουν» τα αυτιστικά τους χαρακτηριστικά, μια πρακτική που στη φάση της εμμηνόπαυσης γίνεται δυσκολότερη, με αποτέλεσμα μεγαλύτερη εξάντληση και κοινωνική αμηχανία.

Ελλιπής ενημέρωση και περιορισμένη στήριξη

Ένα από τα βασικά συμπεράσματα είναι ότι πολλά αυτιστικά άτομα δεν αναγνωρίζουν έγκαιρα τα συμπτώματα της εμμηνόπαυσης, καθώς δεν έχουν πρόσβαση σε επαρκείς και προσαρμοσμένες πληροφορίες. Πολλά στρέφονται σε διαδικτυακές κοινότητες και ομάδες ομοτίμων, που παρέχουν σημαντική ανακούφιση αλλά δεν θεωρούνται πάντα αξιόπιστες πηγές.

Ταυτόχρονα, η ιατρική υποστήριξη αποδεικνύεται ανεπαρκής. Σπάνια γίνεται λόγος για ορμονική θεραπεία υποκατάστασης (HRT), παρά το γεγονός ότι αποτελεί την πιο αποτελεσματική διαθέσιμη μέθοδο αντιμετώπισης. Σχεδόν όλες οι αναφορές κάνουν λόγο για αρνητικές εμπειρίες με το σύστημα υγείας και για αίσθημα απόρριψης ή αδιαφορίας από επαγγελματίες.

Η ανάγκη για αλλαγή

Η έλλειψη επιστημονικών μελετών στον τομέα αυτόν είναι ενδεικτική: μόλις 8 έρευνες έχουν εξετάσει μέχρι σήμερα την εμμηνόπαυση σε άτομα με αυτισμό. Παράλληλα, η καθυστερημένη διάγνωση αυτισμού κατά τη γέννηση εντείνει το πρόβλημα, καθώς πολλά άτομα ξεκινούν να κατανοούν τον εαυτό τους ακριβώς σε αυτή την περίοδο ζωής.

Η ομάδα τονίζει ότι απαιτείται καλύτερη εκπαίδευση των επαγγελματιών υγείας, καθώς και ανάπτυξη ενημερωτικού υλικού σε συνεργασία με αυτιστικά άτομα. Η υποστήριξη από ομοτίμους μπορεί να αποδειχθεί ιδιαίτερα χρήσιμη, αρκεί να οργανωθεί με επαρκή χρηματοδότηση και επιστημονική εποπτεία.

Εν κατακλείδι, η εμμηνόπαυση έχει σημαντικές επιπτώσεις στη σωματική και ψυχική υγεία, και τα αυτιστικά άτομα φαίνεται να βιώνουν τις προκλήσεις αυτές ακόμη πιο έντονα. Η διασφάλιση επαρκούς και προσαρμοσμένης υποστήριξης δεν αποτελεί απλώς ανάγκη, αλλά υποχρέωση για ένα σύστημα υγείας που στοχεύει στην ισότητα.