Συνέντευξη στο στο newshub.gr: Ο Διονύσης Σιμόπουλος και «Η Μεγάλη Περιπέτεια στο Διάστημα»
Ο κύριος Διονύσης Σιμόπουλος δεν χρειάζεται πολλές συστάσεις, ιδιαίτερα σε εκείνους που ανήκουν στο χώρο της επιστήμης, είτε ως επιστήμονες οι ίδιοι, είτε ως απλοί αναζητητές. Παρόλ’ αυτά για όσους δεν γνωρίζουν, το όνομα του κύριου Σιμόπουλου είναι συνυφασμένο με την αστρονομία και το διάστημα! Βρισκόταν ως αυτόπτης και αυτήκοος μάρτυρας (και θα δείτε παρακάτω γιατί προσθέτω και την λέξη αυτήκοος) στην επιτυχημένη εκτόξευση του Apollo 11, της αποστολής που οδήγησε των άνθρωπο σε ένα άλλο ουράνιο σώμα πέραν την Γης! Ήταν πρόεδρος, γενικός γραμματέας εταίρος και τακτικό μέλος πολλών άλλων διεθνών επιστημονικών οργανώσεων! Έχει γράψει πάνω από 500 σενάρια με θέματα επιστημονικής επιμόρφωσης σε σειρές εκπομπών για την τηλεόραση, όπως «Κόκκινοι Γίγαντες - Άσπροι Νάνοι», «Εξερευνητές», «Στα Μονοπάτια των Άστρων», «Τηλεγνώσεις», «Παράθυρο στο Σύμπαν» κι έχει δώσει πάνω από 500 διαλέξεις με θέματα Επιστήμης και Αστροφυσικής σ' ολόκληρη τη χώρα!
Με αφορμή το νέο του βιβλίο «Η Μεγάλη Περιπέτεια στο Διάστημα» το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΟΞΥ-Brainfood, τόλμησα να του απευθύνω ορισμένες ερωτήσεις και να σπαταλήσω λίγο από το πολύτιμο χρόνο του, ενώ ταυτόχρονα έστω και από μακριά ένοιωσα ένα αστρονομικού μεγέθους δέος και απόλυτης τύχης να σου μιλά ένας εκ των επιδραστικότερων και σημαντικότερων επιστημόνων της νεότερης ιστορίας της Ελλάδος!
-Θα μου επιτρέψετε να ξεκινήσω κάπως «ανάποδα» απ’ ότι ίσως έχετε συνηθίσει και δεν θα σας ρωτήσω περί της ακαδημαϊκής σας σταδιοδρομίας, αλλά θα ρωτήσω αντ’ αυτού αν νοιώθετε τελικά δικαίωση, με το να εκλαϊκεύσετε την επιστήμη της αστροφυσικής, σε πείσμα των συναδέλφων και των δασκάλων σας;
-Ότι κι αν έκανα σχετικά με την εκλαΐκευση της επιστήμης δεν το έκανα «σε πείσμα» άλλων συναδέλφων αλλά επειδή αυτό ήταν η δουλειά μου και γι’ αυτό άλλωστε το θεωρούσα φυσικό επακόλουθο να επιμείνω σ’ αυτή την προσπάθεια. Πιστεύω άλλωστε ακράδαντα ότι η μετάδοση των γνώσεων θα πρέπει να γίνεται με τέτοιο τρόπο ώστε οι πιο βασικές έννοιες τουλάχιστον να είναι κατανοητές από όλους, ακόμη κι αν δεν διαθέτουν κάποια ιδιαίτερη εκπαίδευση. Είναι άλλωστε καθήκον των «ειδικών» να μεταδίδουν αυτά που ξέρουν στους μη ειδικούς με έναν απλό και κατανοητό τρόπο και σε καθημερινή βάση. Σήμερα φυσικά νιώθω ιδιαίτερα χαρούμενος που ύστερα από 50 σχεδόν χρόνια προσπάθειας, ακόμη και οι πιο πετυχημένοι επιστήμονες θεωρούν τιμή τους να ασχολούνται με την διάχυση και την εκλαΐκευση της επιστήμης. Κι όχι μόνο αυτοί, αλλά και οι νεότεροι συνάδελφοι που έχουν αδράξει τον δαυλό της εκλαΐκευσης με τεράστια απήχηση στο utube για παράδειγμα! Το θεωρώ μάλιστα ιδιαίτερη τιμή όταν αυτοί οι άνθρωποι με αποκαλούν «δάσκαλο», αν και σε τελική ανάλυση οι προσφωνήσεις δεν έχουν καμιά απολύτως σημασία, αφού αλλού είναι η ουσία κι όχι στις προσφωνήσεις ή στους επιθετικούς προσδιορισμούς.
-Πιστεύετε πως οι θετικές επιστήμες θεωρούνταν από τον περισσότερο κόσμο ακαταλαβίστικες και «αποκρουστικές» κι αυτό ίσως να είναι αποκλειστική ευθύνη των παλαιοτέρων επιστημόνων, όπου θεωρούσαν την φυσική και τα μαθηματικά ως μία «κλειστή» επιστήμη/ασχολία που έπρεπε να ανήκει σε λίγους εκλεκτούς;
-Θεωρώ πως δεν ευθύνονται οι θετικές επιστήμες, τα μαθηματικά ή η φυσική για το αν ένας μαθητής τα μισεί και τα απεχθάνεται. Είναι ενδιαφέροντα μαθήματα και ο μόνος που θα ευθυνόταν για κάτι τέτοιο είναι αυτός που τα διδάσκει και που δεν μπορεί να τα κάνει κατανοητά στους μαθητές του ή να τους κάνει να τα αγαπήσουν. Κατά τη γνώμη μου είναι και ήταν ανέκαθεν θέμα σωστής επικοινωνίας και όχι κάποιου κλειστού ιερατείου.
-Στο νέο σας βιβλίο «Η Μεγάλη Περιπέτεια στο Διάστημα», συναντάμε σχεδόν ολόκληρη την προσπάθεια του ανθρώπου να αγγίξει κυριολεκτικά τα άστρα, δοσμένη σε ακόμη «απλούστερη» μορφή, μιας και οι μαγευτικές και σπάνιες φωτογραφίες, «μιλούν» από μόνες τους, αντικαθιστώντας εκατομμύρια λέξεις και συναισθήματα! Πιστεύετε πως αυτός είναι ακόμη ένας τρόπος προσέλκυσης κυρίως των νέων παιδιών, ώστε να γνωρίσουν τα βήματα του ανθρώπου στο άγνωστο, με περισσότερη ευκολία και ενδιαφέρον;
-Σε θέματα όπως αυτών που άπτονται του Διαστήματος και γενικότερα του Σύμπαντος η εικονογράφηση και το όλο στήσιμο ενός βιβλίου είναι όντως ιδιαίτερα βοηθητικό στην καλύτερη κατανόηση των νέων να ανακαλύψουν τα μυστικά του Σύμπαντος. Κι αν ο Κομφούκιος είχε δίκιο όταν έλεγε πως μια εικόνα αξίζει όσο 1.000 λέξεις τότε το νέο μου αυτό βιβλίο στις 280 σελίδες του περιλαμβάνει ένα εκατομμύριο λέξεις!
-Τι θα προτείνατε λοιπόν με την δική σας ματιά και τις δικές σας γνώσεις ως αλλαγή στον τρόπο εκπαίδευσης των παιδιών στο σχολείο, με σκοπό να αγαπήσουν τις θετικές επιστήμες και να δημιουργηθούν νέοι δυνατότεροι επιστήμονες;
-Θα ήθελα να έβλεπα την εγκαθίδρυση μιας εκπαίδευσης που θα μπορούσε να διδάξει στα παιδιά μας πως να σκέφτονται. Ένα τέτοιο σύστημα είμαι βέβαιος πως θα οδηγούσε στη δημιουργία σωστά σκεπτόμενων ατόμων που θα μπορούσαν να είναι πετυχημένοι, όχι μόνο στις θετικές επιστήμες αλλά και σε οποιοδήποτε άλλο επαγγελματικό χώρο θα επέλεγαν.
-Ταξίδι στα αστέρια! Είναι εφικτό από την ανθρωπότητα ή θα περιοριστούμε εντός του ηλιακού μας συστήματος, με επιστέγασμα την Σελήνη και τον Άρη (ίσως κάποια μελλοντική στιγμή);
-Αν και όπως έλεγε και ο Νηλς Μπορ (μεταξύ και άλλων) «είναι δύσκολο να κάνει κάποιος προβλέψεις, ιδιαίτερα για το μέλλον», εντούτοις θα έλεγα ότι δυστυχώς τα ταξίδια με ανθρώπινο πλήρωμα θα περιοριστούν όντως στο εσωτερικό μόνο του Ηλιακού μας Συστήματος. Αλλά ακόμη κι αυτό δεν θα γίνει τόσο άμεσα όσο ορισμένοι νομίζουν. Φυσικά η επιστροφή του ανθρώπου στη Σελήνη θα γίνει όντως πραγματικότητα εντός της τρέχουσας δεκαετίας, αλλά για τους υπόλοιπους πλανήτες και δορυφόρους θα πρέπει μάλλον να περιμένουμε αρκετές ακόμη δεκαετίες.
-Ένα πράγμα που σιχαινόμουν από τότε που ήμουν μικρό παιδί, ήταν η άρνηση σε ορισμένα θέματα που είχαν συνάδελφοί σας και ήταν κάθετοι σε αυτά, όπως για παράδειγμα η σταθερά της ταχύτητας του φωτός. Πολύ πρόσφατα, διάβασα πως επανεκκινείται η συζήτηση για την πιθανότητα ταξιδιών σε ταχύτητες μεγαλύτερες του φωτός με βάση τη συμβατική φυσική. Νέα έρευνα που διεξήχθη στο Πανεπιστήμιο του Γκέτινγκεν «παρακάμπτει» αυτό το πρόβλημα δημιουργώντας μια νέα κατηγορία εξαιρετικά ταχέων «σολιτονίων», χρησιμοποιώντας πηγές με μόνο θετικές ενέργειες που μπορούν να επιτρέψουν ταξίδι σε οποιαδήποτε ταχύτητα. Ποια είναι η γνώμη σας πάνω σε αυτό; Θα είναι αυτή η λύση για τα διαστρικά ταξίδια;
-Πράγματι διάβασα κι εγώ στις αρχές Μαρτίου το Δελτίο Τύπου του Göttingen University καθώς και την εργασία στην οποία αναφέρεται αλλά η περιγραφή αυτή δεν με πείθει καθόλου. Πολύ φοβάμαι λοιπόν ότι και η δική μου απάντηση δεν πρόκειται να σας ευχαριστήσει πολύ γιατί δυστυχώς, είτε μας αρέσει είτε όχι, το όριο της ταχύτητας του φωτός είναι νόμος της φύσης κι όχι της φυσικής της δικής μας ή οποιουδήποτε άλλου. Κι αυτός ο νόμος της φύσης αποκλείει ταχύτητες διαστημοπλοίων που να υπερβαίνουν ή έστω και να πλησιάζουν την ταχύτητα του φωτός. Μ’ αυτή λοιπόν την έννοια τα διαστρικά ταξίδια φαίνονται μάλλον να περιορίζονται στα μυθιστορήματα επιστημονικής φαντασίας.
-Μαύρες οπές! Να τις φοβόμαστε ή να τις θεωρούμε πέρασμα σε διαφορετικά σύμπαντα; Συμφωνείτε με την θεωρία πως αυτή η ύλη που απορροφάται, απλώς εκβάλλεται σε ένα άλλο σύμπαν, στο οποίο ουσιαστικά είναι όχι απλώς μια λευκή οπή, αλλά το δικό του big bang;
-Οι Μαύρες Τρύπες είναι απλά αστρονομικά αντικείμενα και όπως συμβαίνει με όλα τα παρόμοια αντικείμενα δεν χρειάζεται ούτε να τα φοβόμαστε αλλά ούτε και να τα θεωρούμε ως κάτι το εξαιρετικό πέρα από την φυσική υπόσταση που έχουν. Όσον αφορά τώρα που πηγαίνουν τα υλικά τα οποία απορροφάει μια Μαύρη Τρύπα είναι προς το παρόν τουλάχιστον άγνωστο γιατί απλούστατα και εξ ορισμού δεν μπορούμε να πάρουμε κάποια πληροφορία από το εσωτερικό μιας Μαύρης Τρύπας. Ορισμένοι όμως αστροφυσικοί υποθέτουν ότι οι μαύρες τρύπες θα μπορούσαν να σχηματίζουν παράξενες χωροχρονικές σήραγγες, τις οποίες μερικοί τις ονομάζουν "σκουληκότρυπες", και οι οποίες ίσως να οδηγούν σε κάποιο άλλο παράλληλο σύμπαν, με το οποίο δεν υπάρχει καμιά άλλη επικοινωνία ούτε και τρόπος επιστροφής.
-Θεωρείτε πως η χρήση «σκουληκότρυπων», θα γίνει ένας πραγματικός τρόπος μείωσης των αχανών αποστάσεων του διαστήματος και ίσως ένας τρόπος ταξιδιού σε αυτό;
-Πράγματι υπάρχουν ορισμένοι ερευνητές που βλέπουν την σύνδεση μιας Μαύρης Τρύπας όχι μόνο με άλλα παράλληλα σύμπαντα αλλά και με άλλα σημεία του δικού μας Σύμπαντος. Σημεία δηλαδή που απέχουν μεταξύ τους όχι μόνο στον χώρο αλλά και στον χρόνο. Πολλοί μάλιστα παρομοιάζουν τις ουράνιες αυτές σκουληκότρυπες με την προσφιλή «εφεύρεση» των συγγραφέων επιστημονικής φαντασίας που έχουν βαφτίσει «υπερδιάστημα», μια έννοια η οποία, παρ’ όλο που δεν υπάρχει στη φύση, επιτρέπει στους ήρωες των διαστημικών μυθιστορημάτων να μετακινούνται από άστρο σε άστρο σχεδόν στιγμιαία. Ορισμένοι σύγχρονοι αστροφυσικοί υποστηρίζουν μάλιστα ότι οι εξισώσεις του Αϊνστάιν δεν αποκλείουν κάτι τέτοιο, αν και την δεκαετία του 1930 η προσπάθεια του ίδιου του Άλμπερτ Αϊνστάιν και του συνεργάτη του Νέιθαν Ρόζεν να διερευνήσουν το τι συμβαίνει στις χωροχρονικές σήραγγες δεν απέδωσε κάποιο αποτέλεσμα. Προσωπικά πάντως δεν θεωρώ ότι κάτι τέτοιο μπορεί να είναι δυνατόν.
-Έχουμε ανακαλύψει γκρίζες και λευκές οπές στο σύμπαν μας; Θεωρείτε ότι θα τις ανακαλύψουμε;
-Τις γκρίζες οπές δεν τις έχω υπ’ όψη μου (σ.σ «Να σημειώσω εδώ ότι ο όρος γκρίζα οπή, είναι μια έννοια που δεν υπάρχει επίσημα στην φυσική. Η χρήση της ανήκει στην φαντασία συγγραφέων και ορίζει μια πιθανή αμφίδρομη σκουληκότρυπα και όχι μια μονόδρομη όπως οι μελανές ή οι υποτιθέμενες λευκές οι οποίες θεωρούνται μονόδρομες! Η παράληψη αναφοράς σε αυτές στον συνεντευξιαζόμενο, είναι καθαρά δικό μου λάθος!»), αλλά λευκές οπές, το αντίθετο δηλαδή των Μαύρων Τρυπών, εάν υπάρχουν δεν έχουν ανακαλυφτεί. Απ’ όσα γνωρίζω, πάντως, δεν φαίνεται να έχουμε τέτοια αντικείμενα στο Σύμπαν γιατί σύμφωνα με την περιγραφή τους θα τα είχαμε ήδη ανακαλύψει.
-Συμφωνείτε με την θεωρία ορισμένων επιστημόνων, πως ίσως το σύμπαν να μην διαστέλλεται, αλλά ουσιαστικά να παρακολουθούμε όχι την απομάκρυνσή του, μα μία μεγάλη συστολή;
-Όχι. Η διαστολή του Σύμπαντος και μάλιστα η επιταχυνόμενη διαστολή του είναι ήδη και ποικιλοτρόπως αποδεδειγμένη πλήρως.
-Θεωρείτε πως η φυσική ως επιστήμη θα έχει ένα τέλος κάποια στιγμή, εφόσον μάθουμε τα πάντα για τα πάντα γύρω μας; Είναι αυτό μία τρομακτική προοπτική για έναν επιστήμονα αναζητητή;
-Πολλοί επιστήμονες κατά καιρούς είχαν διατυπώσει το «τέλος της φυσικής» αν και στη συνέχεια αποδεικνύονταν ότι είχαν κάνει λάθος. Φυσικά η ανακάλυψη μιας Θεωρίας των Πάντων θα ήταν όντως κάτι το συγκλονιστικό. Προσωπικά όμως δεν θεωρώ ότι θα φτάσουμε ποτέ να γνωρίσουμε τα πάντα για τα πάντα, γιατί η αναζήτηση της γνώσης είναι κατά την γνώμη μου ένα ταξίδι χωρίς τέλος.
-Ποιος/ποιοι ήταν εκείνοι οι επιστήμονες που σας ώθησαν τρόπον τινά να σπουδάσετε αστροφυσική; Ποιοι στάθηκαν για εσάς ως κάτι αντίστοιχο του rock star; (ή σκέτο star ας πούμε, υιοθετώντας το λογοπαίγνιο!).
-Είχα την τύχη να έχω σύμβουλο-καθηγητή έναν φωτισμένο άνθρωπο, ονόματι Ray Grenchick, ο οποίος, λόγω του Πλανηταρίου στο οποίο εργαζόμουν τότε, μου οργάνωσε ένα προχωρημένο για την εποχή του πρόγραμμα σπουδών που συνδύαζε την αστροφυσική, τη διοίκηση οργανισμών και την επικοινωνία και το οποίο οδηγούσε σ’ ένα πρωτοποριακό διεπιστημονικό μεταπτυχιακό. Ήταν αυτό που σήμερα αποκαλούμε εκλαΐκευση της επιστήμης, και το οποίο ήταν τότε κάτι αρκετά καινούριο με πρωτοπόρο εκπρόσωπο αυτού του είδους τον περίφημο αστρονόμο Carl Sagan ο οποίος μπορεί όντως να θεωρηθεί και ως κάποιος αντίστοιχος των rock stars. Ο Ray όμως ήταν το εντελώς αντίθετο.
-Δε μπορώ να αποφύγω να σας ρωτήσω να μου περιγράψετε όσο περιεκτικά και περιληπτικά μπορείτε, την εκτόξευση του Apollo 11 και τα συναισθήματα που νοιώσατε;
-Ήταν πράγματι κάτι το συνταρακτικό. Όλοι οι παρευρισκόμενοι βρισκόμασταν για ασφάλεια σε απόσταση πέντε περίπου χιλιομέτρων. Έτσι, παρ’ όλο που βλέπαμε τις φλόγες του πυραύλου, δεν ακούγαμε τίποτε! Μέχρις ότου, 14 δευτερόλεπτα σχεδόν αργότερα έφτασε και ο ήχος! Ήταν ένας απερίγραπτος ήχος, ένας ήχος που χτυπούσε κυριολεκτικά το στήθος και δεν μπορούσες να καταλάβεις εάν τον άκουγες ή τον αισθανόσουν ή και τα δύο μαζί. Δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ το όλο εκείνο συναίσθημα που δεν μπορεί να αποδώσει επακριβώς οποιαδήποτε λεκτική περιγραφή.
-Ποια ήταν η εμπειρία σας με τους οι αστροναύτες Scott Carpenter και Ronald Parise! Τι ήταν το πρώτο που τους ρωτήσατε;
-Είχα την τύχη να συναντήσω και τους δύο αυτούς αστροναύτες την δεκαετία του 1990 στα κρουαζιερόπλοια που είχαμε προσκληθεί ως ομιλητές. Απλοί, ευχάριστοι και προσηνείς άνθρωποι με τους οποίους οι συζητήσεις ήταν πράγματι… εξωγήινες! Εκείνο όμως που με εντυπωσίασε ιδιαίτερα ήταν η περιγραφή και των δύο σχετικά με την ατμόσφαιρα της Γης μας, την οποία παρομοίαζαν με το τσόφλι ενός αβγού. Κι όμως χωρίς αυτό το «ευαίσθητο τσόφλι» που μας περιβάλλει, η ζωή θα ήταν αδύνατη.
-Χρόνος. Είναι κάτι το «σχετικό», κάτι που ορίσαμε εμείς ως άνθρωποι; Θα μπορέσουμε να τον χειριστούμε κάποτε;
-Κανείς δεν ξέρει τι είναι ο «χρόνος»! Κι όμως η έννοια του χρόνου είναι τόσο σπουδαία και μυστηριώδης, ώστε μερικά από τα μεγαλύτερα ανθρώπινα μυαλά έχουν καταπιαστεί με την ανάλυση και τα παράδοξά του. Σχετικά με τον χρόνο στη φυσική αναφερόμαστε στον δεύτερο νόμο της θερμοδυναμικής, στην εντροπία του Σύμπαντος και στο βέλος του χρόνου, αλλά τίποτε απ’ όλα αυτά δεν μας δίνει έναν πλήρη ορισμό της έννοιας του χρόνου. Ακόμη και ο Αϊνστάιν δεν κατόρθωσε να βρει την απάντηση αν και μας δίδαξε εντούτοις ότι ο χώρος και ο χρόνος σχετίζονται άμεσα μεταξύ τους. Φυσικά στο χώρο που ζούμε αντιλαμβανόμαστε εύκολα τις τρεις διαστάσεις του, όπου κάθε αντικείμενο έχει ένα δεδομένο ύψος, μήκος και πλάτος. Ο Αϊνστάιν όμως μας έδειξε ότι ζούμε σ’ ένα Σύμπαν τεσσάρων διαστάσεων, γιατί όλοι μας υπάρχουμε μέσα σ’ αυτό που ονόμασε χωρόχρονο. Ο χρόνος δηλαδή είναι μία από τις τέσσερις διαστάσεις. Η διάσταση φυσικά αυτή δεν είναι άμεσα εμφανής όπως οι τρεις διαστάσεις του χώρου, γιατί η αντίληψη που έχουμε για τη διάσταση του χρόνου είναι διαφορετική. Αισθανόμαστε την ροή του χρόνου σαν γεγονότα που έρχονται προς εμάς από το μέλλον, και χάνονται πίσω μας στο παρελθόν. Ενώ ακόμη και οι καλύτεροι ορισμοί που έχουμε μέχρι τώρα μάς παραπέμπουν σε θέματα μέτρησης του χρόνου κι όχι σ’ αυτήν τούτη την έννοια του χρόνου. Μας μιλάνε δηλαδή για το «πέρασμα» του χρόνου κι όχι για το τι είναι ο χρόνος.
-Λόγω του ότι λατρεύω την μουσική, είχα την τύχη να μιλήσω με αρκετά γνωστούς καλλιτέχνες στο παρελθόν και να «πάρω» από εκείνους μία αντίστοιχη συνέντευξη. Μία από τις ερωτήσεις που τους έκανα, ήταν πιο άλμπουμ άλλου καλλιτέχνη θα ήθελαν σε ένα παράλληλο σύμπαν να έχουν δημιουργήσει οι ίδιοι! Θα μεταφέρω αυτή την ερώτηση και σε εσάς! Πιο βραβείο Νομπέλ και ποια ανακάλυψη θα θέλατε να σας ανήκει;
-Άλλο μουσική κι άλλο επιστήμη! Γι’ αυτό θα σας επαναλάβω εδώ αυτό που είπε και ο Jim Peebles στην πρώτη του συνέντευξη μετά την ανακοίνωση ότι ήταν ένας από τους ερευνητές που έλαβε το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής του 2019: «Δεν πρέπει να κρίνει κάποιος τον εαυτό του από τα βραβεία που έχει πάρει, αλλά από το πόσο καλά τα πήγε στη ζωή του.» Δεν πρέπει να ξεχνάμε άλλωστε ότι κανείς δεν πρόκειται να πάρει μαζί του τίποτε απ’ όλα αυτά, ούτε διακρίσεις, ούτε χρήματα, ούτε πτυχία, ούτε οτιδήποτε άλλο. Γιατί, είτε μας αρέσει είτε όχι, είμαστε καταδικασμένοι να χάσουμε τη μάχη με τον χρόνο. Κατά την γνώμη μου λοιπόν εκείνο που μετράει περισσότερο δεν είναι τίποτε άλλο παρά το αποτέλεσμα της δουλειάς του. Γι’ αυτό το δικό μου βραβείο Νόμπελ είναι όλοι εκείνοι που επηρεασμένοι από το έργο μου οδηγήθηκαν να ακολουθήσουν καριέρες στην επιστήμη ή την τεχνολογία σε Πανεπιστήμια ή σε ερευνητικά κέντρα, εδώ ή και αλλού, γιατί η επιστημονική τους προσφορά είναι παρασάγγες μεγαλύτερη απ’ ό,τι εγώ προσωπικά θα μπορούσα να είχα προσφέρει στην επιστήμη.
-Αναπόφευκτα θα σας έκανα και αυτήν την ερώτηση, μιας και θεωρώ ότι είναι κι εκείνη που ακούτε πιο συχνά από τους περισσότερους… Δεν θα αναλώσω λοιπόν το χρόνο σας συζητώντας θεωρίες συνομωσίας, ίσως αυτό γίνει σε κάποια άλλη μελλοντική συζήτηση μας, αλλά θα σας ρωτήσω ευθέως… Πιστεύετε στην ύπαρξη εξωγήινων, όχι ως θεωρία, αλλά ως πιθανή πραγματικότητα;! Μάλιστα με αφορμή τις σχετικά πρόσφατες δηλώσεις του πολυβραβευμένου τέως επικεφαλή Διαστημικής Ασφάλειας του Ισραήλ Χαϊμ Εσέντ, αλλά και τις εκατοντάδες μαρτυρίες ανθρώπων ανά τον κόσμο, δε μπορεί κανείς έστω και να μη παραδεχτεί ότι υπάρχει καπνός σε μία πιθανή φωτιά..! Θα ήθελα τα σχόλια σας επ’ αυτού!
-Δυστυχώς ούτε φωτιά αλλά ούτε και καπνός υπάρχει σχετικά με το θέμα αυτό. Επίσης το τι πιστεύω εγώ ή οποιοσδήποτε άλλος δεν έχει σημασία εφόσον δεν υπάρχουν αποδείξεις. Και μέχρι τώρα δυστυχώς δεν υπάρχει καμία αξιόπιστη απόδειξη για την επίσκεψη εξωγήινων στη Γη μας είτε στο παρόν ή έστω και στο παρελθόν. Φυσικά σε ένα Σύμπαν ενός τρισεκατομμυρίου γαλαξιών με τρισεκατομμύρια τρισεκατομμυρίων πλανητικά συστήματα είναι δυνατόν να υπάρχουν τρισεκατομμύρια ίσως φυλές όντων που θα ψάχνουν με τα μάτια τους το κενό, για να δουν αυτά που βλέπουμε κι εμείς, για να σκεφτούν αυτά που σκεφτόμαστε κι εμείς, και να αναρωτηθούν κι αυτοί αν είναι μόνοι τους στο Σύμπαν. Αλλά παρόλο που οι περισσότεροι επιστήμονες θεωρούν σήμερα πιθανό πως πρέπει να υπάρχει όντως ζωή στο Διάστημα, κι ότι κατά καιρούς θα πρέπει να έχουν ανθήσει διάφοροι διαστημικοί πολιτισμοί στο Σύμπαν, κι ότι ο άνθρωπος δεν πρέπει να είναι το μοναδικό λογικό ον ανάμεσα στα δισεκατομμύρια των γαλαξιών, υπάρχει εντούτοις ένα μεγάλο πρόβλημα επικοινωνίας. Γιατί οι αποστάσεις που μας χωρίζουν από τ’ άλλα άστρα και τους άλλους πιθανούς εξωγήινους πολιτισμούς είναι ένα ανυπέρβλητο πρόβλημα όσο αναπτυγμένος τεχνολογικά κι αν είναι ένας εξωγήινος πολιτισμός. Μέσα σε ένα Σύμπαν, δηλαδή, που ίσως να σφύζει από ζωή, είμαστε περιέργως πως απομονωμένοι σαν σε καραντίνα.
-Το βιβλίο «Η Μεγάλη Περιπέτεια στο Διάστημα», είναι το πρώτο μέρος μιας εύχομαι μεγάλης σειράς! Τι να περιμένουμε έπειτα από το εξαίρετο πρώτο μέρος;
-Προς το παρόν έχουμε προγραμματίσει πέντε συνολικά βιβλία. Το δεύτερο είναι ήδη στα σκαριά με θέμα το Ηλιακό μας Σύστημα. Και ακριβώς όπως με το πρώτο έτσι και όλα τα άλλα της σειράς αυτής θα είναι πλήρως εικονογραφημένα.
-Διάβασα σε μία συνέντευξη σας ότι δεν θα θέλατε αν είχατε την δυνατότητα να μετοικίσετε σε κάποιον άλλο νεκρό πλανήτη, αφού εδώ έχετε όλα εκείνα που αγαπάτε. Αυτό ακούγεται κάπως οξύμωρο για κάποιον που έχει ταυτίσει την ζωή του με το διάστημα! Αν υπάρξουν όμως γεωδιαμορφωτές (Terraformers) στο μέλλον, που θα δημιουργούσαν αρκετούς πλανήτες κατοικήσιμους, θα κάνατε τελικά ένα τέτοιο ταξίδι αφήνοντας την Γη;
-Θα επιμείνω στην αρχική μου άποψη πως η Γη μας είναι το πραγματικό μας σπίτι. Όπως έλεγε και ο Carl Sagan, πάνω της βρίσκονται όλοι όσοι αγαπάμε, όλοι όσοι γνωρίζουμε, κάθε ανθρώπινο ον που έχει ζήσει μέχρι τώρα, κάθε είδους θρησκεία και ιδεολογία. Και φυσικά μια ατελείωτη λιτανεία διαφορετικών και πανέμορφων γεωλογικών και γεωμορφολογικών τοπίων. Κι όλα αυτά πάνω σ’ αυτήν τη γαλαζόλευκη σφαίρα, πάνω σ’ αυτόν τον απειροελάχιστο κόκκο της άμμου στην απεραντοσύνη του Σύμπαντος. Γι’ αυτό, σε προσωπικό επίπεδο, θα ήθελα να σας διαβεβαιώσω ότι μου φτάνουν όσα υπάρχουν εδώ πάνω. Και μου περισσεύουν!
-Αν είχατε την δυνατότητα αύριο το πρωί να επιλέξετε κάτι συνταρακτικό, με θετικό σαφώς πρόσημο, που θα ανακάλυπτε η επιστήμη ανεξαρτήτως κλάδου, το οποίο θα βοηθούσε ανεπανάληπτα την ανθρωπότητα, ποιο ή τι θα ήταν αυτό;
-Θα έλεγα ότι σήμερα η ανακάλυψη της πλήρους θεραπείας όλων των ειδών καρκίνου θα ήταν προς το παρόν τουλάχιστον το πιο συνταρακτικό όλων.
-Πιο ιστορικό πρόσωπο της επιστήμης θα θέλατε να είχατε συναντήσει και να μοιραστείτε τις σκέψεις σας μαζί του;
-Τον Θαλή τον Μιλήσιο, τον πρώτο φυσικό φιλόσοφο της ιστορίας, που αναγνωρίζεται επίσης και ως ο πρώτος από τους επτά σοφούς της αρχαιότητας. Ο Μπέρτραντ Ράσελ έλεγε μάλιστα ότι «η Δυτική φιλοσοφία αρχίζει με τον Θαλή». Ήταν ο πρώτος που προσπάθησε να εξηγήσει τα φυσικά φαινόμενα με βάση τις διάφορες φυσικές διαδικασίες. Τα ταξίδια του στην Αίγυπτο και την Μεσοποταμία του έδωσαν την ευκαιρία να διαμορφώσει νέες και ριζοσπαστικές ιδέες για την φύση και τον κόσμο. Έναν κόσμο που διαφεντεύεται από νόμους και κανόνες και γι’ αυτό κατανοήσιμος. Έναν κόσμο που ήταν αποτέλεσμα της αλληλεπίδρασης διαφόρων φυσικών δυνάμεων και όχι θεϊκών παρεμβάσεων.
-Τι να περιμένουμε ακόμη από τον επιστήμονα κ. Διονύση Σιμόπουλο στο μέλλον;
-Ελπίζω περισσότερα βιβλία! Γιατί πως να το κάνουμε, παραμένω όπως πάντα ένας απλός εκλαϊκευτής.
-Δυστυχώς αν και διαδικτυακό το περιοδικό μας, ο χώρος του είναι πεπερασμένος. Σας ευχαριστώ πολύ για μία ακόμη φορά για το χρόνο σας και την τιμή που μου κάνατε να απαντήσετε στις ταπεινές ερωτήσεις μου. «Κλείστε» αυτή τη συνέντευξη όπως εσείς επιθυμείτε!
-Δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ ότι είμαστε αστρόσκονη και κάποια μέρα θα ξαναγυρίσουμε στα άστρα.
-
27 Μαρτιου 2024, 13:10Κρήτη: Τέσσερα ξενοδοχεία βγαίνουν στο σφυρί τον Απρίλιο σε Ρέθυμνο, Πλακιά και Χερσόνησο
-
27 Μαρτιου 2024, 21:07«Έφυγε» από τη ζωή ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης
-
27 Μαρτιου 2024, 10:56Τουριστική εκπαίδευση: Τι απάντησε το Υπουργείο στα αιτήματα των ξενοδοχοϋπαλλήλων της Κρήτης
-
28 Μαρτιου 2024, 07:06Σημερα το παλλασιθιώτικο συλλαλητήριο για τη Δημόσια Υγεία - Στάσεις εργασίας και κλειστά καταστήματα
-
27 Μαρτιου 2024, 12:10Επιτυχημένη η Ημέρα Καριέρας της Σ.Α.Ε.Κ Τουρισμού Κρήτης (ΦΩΤΟ)
-
28 Μαρτιου 2024, 07:11Το τελευταίο άρθρο του Μιχάλη Χαραλαμπίδη στο newshub.gr -Θλίψη για το θάνατο του